| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0006,001,ลามกภาเวน เพราะความที่แห่งตัณหานั้น เป็นธรรมชาติลามก (หุตฺวา) | |
| 38,0006,002,เป็น คตา อันถึงแล้ว สงฺขยํ ซึ่งอันนับพร้อมว่า วิสตฺติกา อันมีอันซ่านไป | |
| 38,0006,003,ในอารมณ์อันมีอย่างต่าง ๆ อิติ ดังนี้ (ตสฺสา ตณฺหาย) วิสตฺตตาย | |
| 38,0006,004,เพราะความที่แห่งตัณหานั้นเป็นธรรมชาติซ่านไปแล้ว คือว่า (ตสฺสา | |
| 38,0006,005,ตณฺหาย) อาสตฺตตาย เพราะความที่แห่งตัณหานั้นเป็นธรรมชาติข้อง | |
| 38,0006,006,แล้ว รูปาทีสุ อารมฺมเณสุ ในอารมณ์ ท. มีรูปเป็นต้น (ตสฺสา | |
| 38,0006,007,ตณฺหาย) วิสาหารตาย โดยความที่แห่งตัณหานั้น เป็นธรรมชาติเพียง | |
| 38,0006,008,ดังว่าอาหารอันเจือแล้วด้วยยาพิษ (ตสฺสา ตณฺหาย) วิสปุปฺผตาย | |
| 38,0006,009,โดยความที่แห่งตัณหานั้น เป็นธรรมชาติเพียงดังว่าดอกไม้อันเจือแล้ว | |
| 38,0006,010,ด้วยยาพิษ (ตสฺสา ตณฺหาย) วิสผลตาย โดยความที่แห่งตัณหานั้น | |
| 38,0006,011,เป็นธรรมชาติเพียงดังว่าผลไม้อันเจือแล้วด้วยอาพิษ (ตสฺสา ตณฺหาย) | |
| 38,0006,012,วิสปริโภคตาย โดยความที่แห่งตัณหานั้น เป็นธรรมชาติเพียงดังว่า | |
| 38,0006,013,เครื่องบริโภคอันเจือแล้วด้วยยาพิษ อภิภวติ ย่อมครอบงำ ยํ ปุคฺคลํ | |
| 38,0006,014,ซึ่งบุคคลใด วีรณติณํ อ. หญ้าชื่อว่าคมบาง ปุนปฺปุนํ วสสนฺเตน | |
| 38,0006,015,เทเวน อภิวุฏฺํ อันอันฝน อันตกอยู่ บ่อย ๆ ตกรดแล้ว วฑฺฒติ | |
| 38,0006,016,ย่อมเจริญ วเน ในป่า ยถา นาม ชื่อฉันใด โสกา อ. ความ | |
| 38,0006,017,เศร้าโศก ท. วฏฺฏมูลกา อันมีวัฏฏะเป็นรากเหง้าอภิวฑฺฒนฺติ ย่อม | |
| 38,0006,018,เจริญยิ่ง อนฺโต ในภายใน ตสฺส ปุคฺคลสฺส ของบุคคลนั้น เอวํ | |
| 38,0006,019,ฉันนั้น อิติ ดังนี้ (ปทสฺส) แห่งบทว่า ยํ อิติ ดังนี้เป็นต้น ฯ | |
| 38,0006,020,อตฺโถ อ. อรรถว่า ปน ก็ โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด สหติ | |
| 38,0006,021,ย่อมย่ำยี คือว่า อภิภวติ ย่อมครอบงำ ตณฺหํ ซึ่งตัณหา เอตํ นั่น | |