| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0003,001,<B>ล่วงได้โดยยาก โลเก ในโลก โสกา อ. ความ | |
| 38,0003,002,เศร้าโศก ท. ปปตนฺติ ย่อมตกไป ตมฺหา ปุคฺคลา | |
| 38,0003,003,จากบุคคลนั้น (ปปตนฺตํ) ตกไปอยู่ โปกฺขรา จากใบ | |
| 38,0003,004,บัว ตํ เพราะเหตุนั้น อหํ อ. เรา วทามิ จะกล่าว | |
| 38,0003,005,โว กะท่าน ท. ว่า ตุมฺเห อ. ท่าน ท. ยาวนฺตา | |
| 38,0003,006,มีประมาณเพียงใด สมาคตา เป็นผู้สมาคมกันแล้ว | |
| 38,0003,007,เอตฺถ าเน ในที่นี้ (อตฺถ) ย่อมเป็น ภทฺทํ | |
| 38,0003,008,อ. ความเจริญ (โหตุ) จงมี โว แก่ท่าน ท. | |
| 38,0003,009,(ตาวนฺตานํ ผู้มีประมาณเพียงนั้น (อิติ) ดังนี้ | |
| 38,0003,010,ตุมฺเห อ. ท่าน ท. ขนถ จงขุด มูลํ ซึ่งรากเหงา | |
| 38,0003,011,ตณฺหาย ของตัณหา อุสีรตฺโล อิว ราวกะ อ. บุคคล | |
| 38,0003,012,ผู้มีความต้องการด้วยหญ้าแฝก (ขนนฺโต) ขุดอยู่ | |
| 38,0003,013,วีรณํ ซึ่งหญ้าคมบาง มาโร อ. มาร มา ภญฺชิ | |
| 38,0003,014,อย่างระรานแล้ว โว ซึ่งท่าน ท. ปุนปฺปุนํ บ่อย ๆ | |
| 38,0003,015,โสโต อิว รากกะ อ. กระแส (ภญฺชนฺโต) | |
| 38,0003,016,ระรานอยู่ นฬํ ว ซึ่งไม้อ้อเทียว อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 38,0003,017,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ฌานํ อ.ฌาน นเอว (วฑฺฌติ) ย่อม | |
| 38,0003,018,ไม่เจริญนั่นเทียว วิปสฺสนามคฺคผลานิ อ. วิปัสสนาและมารดาและผล ท | |
| 38,0003,019,น วฑฺฌนฺติ ย่อมไม่เจริญ ปุคฺคลสฺส แก่บุคคล ปมตฺจาริสฺส ผู้ | |
| 38,0003,020,ชื่อว่ามีปกติประพฤติประมาทแล้ว ปมาเทน เพราะความประมาท | |