| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0023,001,<B>นิมฺมลา จงเป็นผู้มีมลทินออกแล้ว โหล จงเป็น | |
| 37,0023,002,อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 37,0023,003,อติจาโร อ. ความประพฤติล่วง ทุจฺจริตํ อิติ ชื่อว่าความ | |
| 37,0023,004,ประพฤติชั่ว ตตฺถ คาถายํ ในพระคาถานั้น ฯ | |
| 37,0023,005,หิ ก็ สามิโกปิ แม้ อ. สามี นีหรติ ย่อมนำออก อิตฺถึ ซึ่งหญิง | |
| 37,0023,006,อติจารินึ ผู้มีปกติประพฤติล่วง เคหา จากเรือน ( มาตาปิตโร ) | |
| 37,0023,007,อ. มารดาและบิดา ท. นหรนฺติ ย่อมนำออก ตํ อิตฺถึ ซึ่งหญิงนั้น | |
| 37,0023,008,คจฺฉนฺตํ ผู้ไปอยู่ สนฺติกํ สู่สำนัก มาตาปิตูนํ ของมารดาและบิดา ท. | |
| 37,0023,009,( วจเนน ) ด้วยคำว่า ตฺวํ อ. เธอ กุลสฺส อคารวภูตา ผู้เป็นคนไม่ | |
| 37,0023,010,เคารพต่อตระกูลเป็นแล้ว ( อมฺเหหิ ) น ทฏฺพฺพา เป็นผู้อันเรา ท. | |
| 37,0023,011,ไม่พึงเห็น อกฺขีหิปิ แม้ด้วยนัยน์ตา ท. ( อสิ ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ | |
| 37,0023,012,สา อิตฺถี อ. หญิงนั้น อนาถา ผู้ไม่มีที่พึ่ง วิจรนฺตี เทียวไปอยู่ | |
| 37,0023,013,ปาปุณาติ ย่อมถึง มหาทุกฺขํ ซึ่งทุกข์อันใหญ่ เตน การเณน เพราะ | |
| 37,0023,014,เหตุนั้น ทุจฺจริตํ อ. ความประพฤติชั่ว อสฺสา อิตฺถิยา แห่งหญิงนั้น | |
| 37,0023,015,( สตฺถารา ) อันพระศาสดา วุตฺตํ ตรัสแล้วว่า มลํ เป็นมลทิน | |
| 37,0023,016,อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 37,0023,017,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า ทายกสฺส ปุคฺคลสฺส ของบุคคลผู้ให้ | |
| 37,0023,018,( อิติ ) ดังนี้ ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า ททโต อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 37,0023,019,หิ ก็ ยสฺส ปุคฺคลสฺส เมื่อบุคคลใด จินฺเตนฺตสฺส คิดอยู่ว่า | |
| 37,0023,020,เขตฺเต ครั้นเมื่อนา อิมสฺมึ นี้ สมฺปนฺเน ถึงพร้อมแล้ว อหํ อ. เรา | |
| 37,0023,021,ทสฺสามิ จักถวาย สลากภตฺตาทีนิ ภติตานิ ซึ่งภัต ท. มีภัตอันบุคคล | |