| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 36,0014,001,ชนํ ซึ่งชนอื่น ยถา ฉันใด เจ หากว่า (ภิกฺขุ) อ. ภิกษุ อธิฏฺหนฺโต | |
| 36,0014,002,อธิฐานอยู่ จงฺกมนาทีนิ วตฺตานิ ซึ่งวัตร ท. มีการจงกรมเป็นต้น | |
| 36,0014,003,สยํ เอง กยิรา ชื่อว่าพึงกระทำ อตฺตานํ ซึ่งตน อนุสาสติ ย่อมพร่ำสอน | |
| 36,0014,004,อญฺํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลอื่น ยถา ฉันใด ตถา ฉันนั้น เอวํ ครั้น | |
| 36,0014,005,เมื่อความเป็นอย่างนี้ สนฺเต มีอยู่ (โส ภิกฺขุ) อ.ภิกษุนั้น สุทนฺโต | |
| 36,0014,006,วต ผู้ฝึกดีแล้วหนอ ทเมถ ควรฝึกได้ ฯ | |
| 36,0014,007,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า (ภิกฺขุ) อ. ภิกษุ อนุสาสติ ย่อมพร่ำสอน | |
| 36,0014,008,ปรํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลอื่น เยน คุเณน ด้วยคุณอันใด สุทนฺโต เป็น | |
| 36,0014,009,ผู้ฝึกดีแล้ว อตฺตนา ด้วยตน เตน คุเณน ด้วยคุณอันนั้น หุตฺวา เป็น | |
| 36,0014,010,ทเมยฺย ควรฝึกได้ (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาทสฺส) แห่งบาทแห่งพระ | |
| 36,0014,011,คาถาว่า สุทนฺโต วต ทเมถ อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 36,0014,012,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า หิ เพราะว่า อตฺตา นาม ชื่อ อ. ตน | |
| 36,0014,013,อยํ นี้ ทุทฺทโม เป็นสภาพอันบุคคลฝึกได้โดยยาก (โหติ) ย่อมเป็น | |
| 36,0014,014,ตสฺมา เพราะเหตุนั้น โส อตฺตา อ. ตนนั้น สุทนฺโต เป็นสภาพอัน | |
| 36,0014,015,บุคคลฝึกดีแล้ว โหติ ย่อมเป็น ยถา โดยประการใด (โส อตฺตา) | |
| 36,0014,016,อ. ตนนั้น (ปุคคฺเลน) อันบุคคล ทเมตพฺโพ พึงฝึก ตถา โดย | |
| 36,0014,017,ประการนั้น อิติ ดังนี้ (คาถาปาทสฺส) แห่งบาทแห่งพระคาถาว่า อตฺตา | |
| 36,0014,018,หิ กิร ทุทฺทโม อิติ ดังนี้ (อิติ) ดังนี้ ตสฺสา คาถาว่า อตฺตา | |
| 36,0014,019,นั้น (ปณฺฑิเตน) อันบัณฑิต (เวทิตพฺโพ) พึงทราบ ฯ | |