| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 36,0013,001,<B> อยู่อยู่ อนาจริยกุเล ในตระกูลของไก่ ผู้มิใช่อาจารย์ | |
| 36,0013,002,น อภิชานาติ ย่อมไม่รู้เฉพาะ กาลํ วา ซึ่งกาล | |
| 36,0013,003,หรือ อกาลํ วา หรือว่า ซึ่งสมัยมิใช่กาล อิติ ดังนี้</B> | |
| 36,0013,004,วิตฺถาเรตฺวา ทรงให้พิสดารแล้ว วตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อน | |
| 36,0013,005,ภิกษุ ท. อตฺตา อ. ตน (ปุคฺคเลน) อันบุคคล โอวทนฺเตน นาม | |
| 36,0013,006,ชื่อว่าผู้เมื่อกล่าวสอน ปรํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลอื่น กาตพฺโพ พึงกระทำ | |
| 36,0013,007,สุทนฺโต ให้เป็นสภาพอันตนทรมานดีแล้ว หิ เพราะว่า (ปุคฺคโล) | |
| 36,0013,008,อ. บุคคล โอวทนฺโต เมื่อกล่าวสอน เอวํ อย่างนี้ สุทนฺโต เป็นผู้ | |
| 36,0013,009,ฝึกดีแล้ว หุตฺวา เป็น ทเมติ นาม ชื่อว่าย่อมฝึกได้ อิติ ดังนี้ อาห | |
| 36,0013,010,ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 36,0013,011,<B> เจ หากว่า (ปุคฺคโล) อ. บุคคล อนุสาสติ ย่อม | |
| 36,0013,012,พร่ำสอน อญฺํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลอื่น ยถา ฉันใด | |
| 36,0013,013,กริยา พึงกระทำ อตฺตานํ ซึ่งตน ตถา ฉันนั้นไซร้ | |
| 36,0013,014,(ปุคฺคโล) อ. บุคคล สุทนฺโต วต ผู้ฝึกดีแล้วหนอ | |
| 36,0013,015,ทเมถ ควรฝึกได้ หิ เพราะว่า กิร ได้ยินว่า | |
| 36,0013,016,อตฺตา อ. ตน ทุทฺทโม เป็นสภาพอันบุคคลฝึกได้ | |
| 36,0013,017,โดยยาก (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 36,0013,018,อตฺโถ อ. เนื้อความว่า ภิกฺขุ อ. ภิกษุ วตฺวา กล่าวแล้วว่า (ตุมฺเหหิ) | |
| 36,0013,019,อันท่าน ท. จงฺกมิตพฺพํ พึงจงกรม ปมยามาทีสุ ยาเมสุ ในยาม | |
| 36,0013,020,ท. มียามที่หนึ่งเป็นต้น อิติ ดังนี้ โอวทติ ชื่อว่าย่อมกล่าวสอน ปรํ | |