|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
34,0016,001,รสตัณหา โผฏฐัพพตัณหา ธรรมตัณหา ไหลไปในภพทั้งปวง.
|
|
34,0016,002,บทว่า <B>ลตา</B> ความว่า ตัณหาได้ชื่อว่า ลดา เพราะอรรถ
|
|
34,0016,003,วิเคราะห์ว่า เป็นเหมือนเครือเถา โดยอรรถว่า เป็นเครื่องพัวพันและ
|
|
34,0016,004,โดยอรรถว่า เป็นเครื่องรึงรัดไว้.
|
|
34,0016,005,สองบทว่า <B>อุพฺภิชฺช ติฏฺติ</B> ความว่า ตัณหาดุจเถาวัลย์เกิด
|
|
34,0016,006,ขึ้นโดยทวาร ๖ แล้ว ย่อมตั้งอยู่ในอารมณ์ทั้งหลายมีรูปเป็นต้น.
|
|
34,0016,007,สองบทว่า <B>ตญฺจ ทิสฺวา</B> ความว่า ก็ท่านเห็นตัณหาดังเครือ
|
|
34,0016,008,"เถานั้น ด้วยอำนาจแห่งที่มันเกิดแล้วว่า ""ตัณหานี้ เมื่อจะเกิด ย่อม"
|
|
34,0016,009,"เกิดขึ้นในปิยรูปและสาตรูปนี้."""
|
|
34,0016,010,บทว่า <B>ปญฺาย</B> ความว่า ท่านทั้งหลายจงตัดที่ราก ด้วยมรรค
|
|
34,0016,011,ปัญญา ดุจบุคคลตัดซึ่งเครือเถาที่เกิดในป่าด้วยมี ฉะนั้น.
|
|
34,0016,012,บทว่า <B>สริตานิ</B> คือแผ่ซ่านไป ได้แก่ซึมซาบไป.
|
|
34,0016,013,บทว่า <B>สิเนหิตานิ</B> ความว่า และเปื้อนตัณหาเพียงดังยางเหนียว
|
|
34,0016,014,"ด้วยอำนาจตัณหาเพียงดังยางเหนียวอันเป็นไป ในบริขารมีจีวรเป็นต้น,"
|
|
34,0016,015,อธิบายว่า อันยางเหนียวคือตัณหาฉาบทาแล้ว.
|
|
34,0016,016,บทว่า <B>โสมนสฺสานิ</B> ความว่า โสมนัสทั้งหลายเห็นปานนั้น
|
|
34,0016,017,ย่อมมีแก่สัตว์ผู้เป็นไปในอำนาจตัณหา.
|
|
34,0016,018,สองบทว่า <B>เต สาตสิตา</B> ความว่า บุคคลเหล่านั้น คือผู้เป็นไป
|
|
34,0016,019,ในอำนาจแห่งตัณหา เป็นผู้อาศัยความสำราญ คืออาศัยความสุข
|
|
34,0016,020,นั่นเอง จึงเป็นผู้แสวงหาความสุข คือเป็นผู้เสาะหาความสุข.
|
|
34,0016,021,บทว่า <B>เต เว</B> เป็นต้น ความว่า เหล่านระผู้เห็นปานนี้ย่อมเข้า
|
|
|