| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0014,001,"<B>ทั้งปวง ตัณหาดุจเถาวัลย์แตกขึ้นแล้วย่อมตั้งอยู่, " | |
| 34,0014,002,ก็ท่านทั้งหลายเห็นตัณหานั้น เป็นดังเถาวัลย์ | |
| 34,0014,003,เกิดแล้ว จงตัดรากเสียด้วยปัญญาเถิด. โสมนัส | |
| 34,0014,004,ทั้งหลายที่ซ่านไป และเปื้อนตัณหาดุจยางเหนียว<SUP>๑</SUP> | |
| 34,0014,005,"ย่อมมีแก่สัตว์, สัตว์ทั้งหลายนั้น อาศัยความ" | |
| 34,0014,006,"สำราญ จึงเป็นผู้แสวงหาความสุข, นระเหล่านั้น" | |
| 34,0014,007,แล ย่อมเป็นผู้เข้าถึงซึ่งชาติชรา. หมู่สัตว์ | |
| 34,0014,008,อันตัณหาผู้ทำความดิ้นรนล้อมไว้แล้วย่อมกระเสือก | |
| 34,0014,009,กระสน เหมือนกระต่าย อันนายพรานดักได้ | |
| 34,0014,010,"แล้ว ฉะนั้น, หมู่สัตว์ผู้ข้องอยู่ในสังโยชน์" | |
| 34,0014,011,และกิเลสเครื่องข้อง ย่อมเข้าถึงทุกข์บ่อย ๆ | |
| 34,0014,012,อยู่ช้านาน. หมู่สัตว์ อันตัณหาผู้ทำความดิ้นรน | |
| 34,0014,013,ล้อมไว้แล้ว ย่อมกระเสือกกระสนเหมือนกระต่าย | |
| 34,0014,014,ที่นายพรานดักได้แล้ว ฉะนั้น. เพราะเหตุนั้น | |
| 34,0014,015,ภิกษุหวังธรรมเป็นที่สำรอกกิเลสแก่ตน พึงบรรเทา | |
| 34,0014,016,"ตัณหาผู้ทำความดิ้นรนเสีย.""</B>" | |
| 34,0014,017,[แก้อรรถ] | |
| 34,0014,018,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>มูเล</B> เป็นต้น ความว่า เมื่อรากทั้ง | |
| 34,0014,019,๕ (ของต้นไม้ใด) ซึ่งทอดตรงแน่วไปใน ๔ ทิศ และในภายใต้ | |
| 34,0014,020, | |
| 34,0014,021,๑. โดยพยัญชนะแปลว่า เป็นไปแล้วกับด้วยตัณหาดุจยางเหนียว. | |