| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0036,001,ให้เป็นน้ำผึ้ง อนุปุพฺเพน ตามลำดับ ปุปฺผํ วา อ. ดอกไม้หรือ | |
| 25,0036,002,อสฺส ปุปฺผสฺส วณฺณคนฺธํ วา หรือว่า อ. สีและกลิ่น ของดอกไม้ | |
| 25,0036,003,นั้น น วิคจฺฉติ ย่อมไม่ไปปราศ จริตปฺปจฺจยา เพราะปัจจัยคืออันเที่ยว | |
| 25,0036,004,ไป ปุปฺผาราเม ในสวนแห่งดอกไม้ ตสฺส ภมรสฺส แห่งภมรนั้น | |
| 25,0036,005,อถโข ที่แท้ สพฺพํ ปุปฺผวณฺณคนฺธํ อ. ดอกไม้และสีและกลิ่นทั้งปวง | |
| 25,0036,006,ปากติกํเอว เป็นของตั้งอยู่ตามปกตินั่นเทียว โหติ ย่อมเป็น ฯ | |
| 25,0036,007,อตฺโถ อ. อรรถว่า อนาคาริยมุนิ อ. พระมุนีผู้ไม่มีเรือน | |
| 25,0036,008,เสขาเสขเภโท ผู้ต่างด้วยพระเสขะและพระอเสขะ คณฺหนฺโต จรติ | |
| 25,0036,009,ย่อมเที่ยวไปรับเอาอยู่ ภิกฺขํ ซึ่งภิกษา คาเม ในบ้าน กุลปฏิป ฏิยา | |
| 25,0036,010,ตามลำดับแห่งตระกูล เอวํ ฉันนั้น อิติ ดังนี้ (คาถาปาทสฺส) แห่ง | |
| 25,0036,011,บาทแห่งพระคาถาว่า เอวํ คาเม มุนี จเร อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 25,0036,012,หิ จริงอยู่ สทฺธาหานิ วา อ. ความเสื่อมแห่งศรัทธาหรือ | |
| 25,0036,013,โภคหานิ วา หรือว่า อ. ความเสื่อมแห่งโภคะ น โหติ ย่อมไม่มี | |
| 25,0036,014,กุลานํ แก่ตระกูล ท. จรณปฺปจฺจยา เพราะปัจจัยคืออันเที่ยวไป คาเม | |
| 25,0036,015,ในบ้าน ตสฺส มุนิโน แห่งพระมุนีนั้น สทฺธาปิ อ. ศรัทธาก็ดี | |
| 25,0036,016,โภคาปิ อ. โภคะ ท. ก็ดี ปากติกา ว เป็นของตั้งอยู่ตามปกติเทียว | |
| 25,0036,017,โหนฺติ ย่อมเป็น จ ปน ก็แล (เต เสขาเสขมุนโย) อ. พระเสข- | |
| 25,0036,018,มุนีและพระอเสขมุนี ท. เหล่านั้น จริตฺวา ครั้นเที่ยวไปแล้ว เอวํ | |
| 25,0036,019,อย่างนี้ นิกฺขมิตฺวา ออกไปแล้ว เสขมุนิ อ. พระเสขมุนี ปญฺา- | |
| 25,0036,020,เปตฺวา ปูลาดแล้ว สงฺฆาฏึ ซึ่งผ้าสังฆาฏิ อุทกผาสุกฏฺาเน ในที่ | |
| 25,0036,021,อันเป็นที่สบายด้วยน้ำ พหิคาเม ในภายนอกแห่งบ้าน นิสินฺโน นั่ง | |