| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0034,001,สตฺถา อ. พระศาสดา สุตฺวา ทรงสดับแล้ว กถํ ซึ่งถ้อยคำ ภิกฺขูนํ | |
| 25,0034,002,ของภิกษุ ท. โสตธาตุยา ด้วยพระโสตธาตุ ทิพฺพาย อันเป็นทิพ | |
| 25,0034,003,อาคนฺตฺวา เสด็จมาแล้ว ปุจฺฉิตฺวา ตรัสถามแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อน | |
| 25,0034,004,ภิกษุ ท. ตุมฺเห อง เธอ ท. สนฺนิสินฺนา เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว กถาย | |
| 25,0034,005,ด้วยถ้อยคำ กาย นุ อะไรหนอ อตฺถ ย่อมมี เอตรหิ ในกาลบัดนี้ | |
| 25,0034,006,อิติ ดังนี้ (วจเน) ครั้นเมื่อคำว่า มยํ อ. ข้าพระองค์ ท. (สนฺนิ- | |
| 25,0034,007,สินฺนา) เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว อิมาย นาม กถาย ด้วยถ้อยคำชื่อ | |
| 25,0034,008,นี้ (อมฺห) ย่อมมี (เอตรหิป ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ (เตหิ ภิกฺขูหิ) | |
| 25,0034,009,อันภิกษุ ท. เหล่านั้น วุตฺเต กราบทูลแล้ว ปสํสิตฺวา ทรงสรรเสริญ | |
| 25,0034,010,แล้ว เถรํ ซึ่งพระเถระว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. (กุลํ อ. ตระกูล) | |
| 25,0034,011,ภิกฺขุนา อันภิกษุ กุลทมเกน นาม ชื่อว่าผู้ทรมานซึ่งตระกูล อนุปหจฺจ | |
| 25,0034,012,ไม่เข้าไปกระทบแล้ว สทฺธํ ซึ่งศรัทธา อนุปหจฺจ ไม่เข้าไปกระทบ | |
| 25,0034,013,แล้ว โภเค ซึ่งโภคะ ท. กุลํ อกิลเมตฺวา ไม่ยังตระกูลให้ลำบากแล้ว | |
| 25,0034,014,อวิเหเตฺวา ไม่ยังตระกูลให้ชอกช้ำแล้ว ภมเรน วิย ผู้เพียงดังว่า | |
| 25,0034,015,ภมเร คณฺหนฺเตน คาบเอาอยู่ เรณุํ ซึ่งละออง ปุปฺผโต จากดอกไม้ | |
| 25,0034,016,อุปสงฺกมิตฺวา เข้าไปหาแล้ว ชานาเปตพฺพํ พึงให้รู้ พุทฺธคุณํ<SUP>๑</SUP> ซึ่ง | |
| 25,0034,017,พระคุณของพระพุทธเจ้า โมคฺคลฺลาโน อ. ภิกษุชื่อว่าโมคคัลลานะ | |
| 25,0034,018,ปุตฺโต ผู้เป็นบุตร มม ของเรา ตาทิโส เป็นผู้เช่นนั้น (โหติ) | |
| 25,0034,019,ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 25,0034,020,<B>ภมโร อ. ภมร ปุปฺผํ วณฺณคนฺธํ อเหยํ ไม่ยัง | |
| 25,0034,021,ดอกไม้ ยังสีและกลิ่น ให้ชอกช้ำอยู่ อาทาย คาบ</B> | |
| 25,0034,022, | |
| 25,0034,023,๑. ยกขึ้นเป็นประธานแทน กุลํ ก็ได้. | |