|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
24,0050,001,ตาว ก่อน เอกจิตฺตํปิ แม้ อ. จิตดวงหนึ่งว่า มยํ อ. เรา ท.
|
|
24,0050,002,อาจริยุปชฺฌายวตฺตาทีนิ วตฺตานิ ยังวัตร ท. มีวัตรเพื่ออาจารย์และ
|
|
24,0050,003,อุปัชฌายะเป็นต้น ปูเรสฺสาม จักให้เต็ม มยํ อ.เรา ท. สมาท-
|
|
24,0050,004,ยิสฺสาม จักสมาทาน ธูตงฺคานิ ซึ่งธุดงค์ ท. มยํ อ.เรา ท. ภาวนํ
|
|
24,0050,005,ยังภาวนา วฑฺเฒสฺสาม จักให้เจริญ อิติ ดังนี้ น อุปฺปชฺชติ
|
|
24,0050,006,ย่อมไม่เกิดขึ้น (เตสํ สตฺตานํ) แก่สัตว์ ท. เหล่านั้น ปพฺพชิตานํปิ
|
|
24,0050,007,ผู้แม้เป็นบรรพชิต มตานํ สตฺตานํ (อนุปฺปชฺชนฺตํ เอกจิตฺตํ) วิย
|
|
24,0050,008,ราวกะ อ. จิตดวงหนึ่ง ไม่เกิดขึ้นอยู่ แก่สัตว์ ท. ผู้ตายแล้ว เต
|
|
24,0050,009,ปมตฺตสตฺตา อ. สัตว์ผู้ประมาทแล้ว ท. เหล่านั้น มเตน สตฺเตน
|
|
24,0050,010,กึนานากรณา ว เป็นผู้มีการกระทำต่าง ๆ อะไร จากสัตว์ผู้ตายแล้ว
|
|
24,0050,011,เทียว โหนฺติ ย่อมเป็น เตน การเณน เพราะเหตุนั้น (วจนํ)
|
|
24,0050,012,อ. พระดำรัสว่า เย สตฺตา อ. สัตว์ ท. เหล่าใด ปมตฺตา ประมาท
|
|
24,0050,013,แล้ว (เต สตฺตา) อ. สัตว์ ท. เหล่านั้น (โหนฺติ) ย่อมเป็น
|
|
24,0050,014,(สตฺตา) อ. สัตว์ ท. มตา ตายแล้ว ยถา ฉันใด (ตถา)
|
|
24,0050,015,ฉันนั้น อิติ ดังนี้ (ภควตา) อันพระผู้มีพระภาคเจ้า วุตฺตํ ตรัส
|
|
24,0050,016,แล้ว ฯ
|
|
24,0050,017,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ชานิตฺวา รู้แล้ว เอตํ อตฺถํ ซึ่ง
|
|
24,0050,018,เนื้อความนั่นว่า นิสฺสรณํ อ. การแล่นออกไป วฏฺฏโต จากวัฏฏะ
|
|
24,0050,019,นตฺถิ ย่อมไม่มี ปมตฺตสฺส สตฺตสฺส แก่สัตว์ผู้ประมาทแล้ว (นิสฺสรณํ)
|
|
24,0050,020,อ. การแล่นออกไป (วฏฺฏโต) จากวัฏฏะ อตฺถิ ย่อมมี อปฺปมตฺตสฺส
|
|
24,0050,021,สตฺตสฺส แก่สัตว์ผู้ไม่ประมาทแล้ว อิติ ดังนี้ วิเสสโต โดยความ
|
|
|