|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
24,0025,001,<B>ภเว พึงเป็น (ปทํ) อ. รอยเท้า ทุฏฺสฺส
|
|
24,0025,002,ปุคฺคลสฺส ของบุคคลผู้อันโทษประทุษร้ายแล้ว
|
|
24,0025,003,อนุปีฬีตํ เป็นรอยเท้าบีบตามแล้ว สหสา โดย
|
|
24,0025,004,พลัน โหติ ย่อมเป็น ปทํ อ. รอยเท้า มูฬฺหสฺส
|
|
24,0025,005,ปุคฺคลสฺส ของบุคคลผู้หลงแล้ว อวกฑฺฒิตํ
|
|
24,0025,006,เป็นรอยเท้าคร่าลงแล้ว โหติ ย่อมเป็น อิทํ ปทํ
|
|
24,0025,007,อ. รอยเท้านี้ อีทิสํ อันเช่นนี้ ปทํ เป็นรอยเท้า
|
|
24,0025,008,วิวฏจฺฉทสฺส ปุคฺคลสฺส ของบุคคลผู้มีกิเลสเป็น
|
|
24,0025,009,เครื่องมุงบังอันเปิดแล้ว (โหติ) ย่อมเป็น อิติ
|
|
24,0025,010,ดังนี้ ฯ</B>
|
|
24,0025,011,อถ ครั้งนั้น พฺราหฺมโณ อ. พราหมณ์ อาห กล่าวแล้วว่า
|
|
24,0025,012,โภติ แน่ะนางผู้เจริญ ตฺวํ อ. ท่าน ปสฺสนสีลา เป็นผู้มีปกติเห็น
|
|
24,0025,013,มนฺเต ซึ่งมนต์ ท. อุทกจาฏิยํ กุมฺภิเล (ปสฺสนฺโต ปุคฺคโล) วิย
|
|
24,0025,014,ราวกะ อ. บุคคลเห็นอยู่ ซึ่งจรเข้ ท. ในตุ่มแห่งน้ำ เคหมชฺเฌ
|
|
24,0025,015,วสนโจเร (ปสฺสนฺโต ปุคฺคโล) วิย ราวกะ อ. บุคคล เห็นอยู่ ซึ่ง
|
|
24,0025,016,โจรผู้อยู่ ท. ในท่ามกลางแห่งเรือน (อสิ) ย่อมเป็น ตฺวํ อ. ท่าน
|
|
24,0025,017,ตุณฺหี จงเป็นผู้นิ่ง โหหิ จงเป็นเถิด อิติ ดังนี้ นำ พฺราหฺมณึ
|
|
24,0025,018,กะนางพราหมณีนั้น ฯ
|
|
24,0025,019,(พฺราหฺมณี) อ. นางพราหมณี (อาห) กล่าวแล้วว่า พฺราหฺมณ
|
|
24,0025,020,ข้าแต่พราหมณ์ ตฺวํ อ. ท่าน อิจฺฉสิ ย่อมปรารถนา ยํ วจนํ ซึ่ง
|
|
24,0025,021,คำใด วเทหิ จงกล่าว ตํ วจนํ ซึ่งคำนั้นเถิด อิทํ ปทํ อ.
|
|
|