| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0018,001,อิทานิเอว ในกาลนี้นั่นเทียว อิติ ดังนี้ ทตฺวา พระราชทานแล้ว | |
| 24,0018,002,ปิตร ภุตฺตโภคํ ซึ่งโภคะอันบิดาบริโภคแล้ว อทาสิ ได้พระราชทาน | |
| 24,0018,003,แล้ว เสฏฺิฏฺานํ ซึ่งตำแหน่งแห่งเศรษฐี สพฺพสเตน ด้วยร้อย | |
| 24,0018,004,แห่งวัตถุทั้งปวง ฯ โส โฆสโก อ. นายโฆสกะนั้น ตฺวา ยืน | |
| 24,0018,005,อยู่แล้ว รเถ บนรถ อกาสิ ได้กระทำแล้ว ปทกฺขิณํ ซึ่งอัน | |
| 24,0018,006,ปทักษิณ นครํ ซึ่งพระนคร ฯ (ตสฺส โฆสกสฺส) โอโลกิโตโล- | |
| 24,0018,007,กิตฏฺานํ อ. ที่อันนายโฆสกะนั้นแลดูแล้วและแลดูแล้ว กมฺปติ | |
| 24,0018,008,ย่อมหวั่นไหว ฯ | |
| 24,0018,009,๖. ๓๖/๑๒ ตั้งแต่ อถสฺส ปตฺตํ โอโลเกนฺโต ตุจฺฉํ ปตฺตํ | |
| 24,0018,010,เป็นต้นไป. | |
| 24,0018,011,อถ ครั้งนั้น (อิสฺสโร) อ. ชนผู้เป็นอิสระ โอโลเกนฺโต | |
| 24,0018,012,แลดูอยู่ ปตฺตํ ซึ่งบาตร อสฺส ปจฺเจกพุทฺธสฺส ของพระปัจเจก- | |
| 24,0018,013,พุทธเจ้านั้น ทิสฺวา เห็นแล้ว ปตฺตํ ซึ่งบาตร ตุจฺฉํ อันเปล่า | |
| 24,0018,014,สูโร เป็นผู้กล้า หุตฺวา เป็น อวิสหนฺโต ไม่อาจอยู่ คเหตุํ เพื่ออัน | |
| 24,0018,015,รับเอา ปตฺตํ ซึ่งบาตร อชานนตาย เพราะความเป็นคืออันไม่รู้ | |
| 24,0018,016,เคเห ภตฺตสฺส อตฺตโน นิฏฺิตานิฏฺิตภาวํ ซึ่งความที่แห่งภัต ในเรือน | |
| 24,0018,017,ของตน เป็นภัตสำเร็จแล้วและไม่สำเร็จแล้ว วตฺวา เรียนแล้วว่า | |
| 24,0018,018,ภนฺเต ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ตุมฺเห อ. ท่าน ท. โถกํ กาลํ ยังกาล | |
| 24,0018,019,หน่อยหนึ่ง อธิวาเสถ จงให้อยู่ทับเถิด อิติ ดังนี้ คนฺตฺวา ไป | |