| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 23,0024,001,<B>หนฺท เอาเถิด อหํ อ. เรา หตจกฺขุ เป็นผู้มีตา | |
| 23,0024,002,อันโรคขจัดแล้ว อาคโต เป็นผู้มาแล้ว กนฺตารทฺธานํ | |
| 23,0024,003,สู่ทางไกลยืดยาวอันกันดาร อสฺมิ ย่อมเป็น อหํ | |
| 23,0024,004,อ. เรา สยมาโน นอนอยู่ น คจฺฉามิ จะไม่ไป | |
| 23,0024,005,(หิ) เพราะว่า สหายตา อ. คุณเครื่องความเป็น | |
| 23,0024,006,แห่งสหาย นตฺถิ ย่อมไม่มี พาเล ในเพราะ | |
| 23,0024,007,ชนพาล หนฺท เอาเถิด อหํ อ. เรา หตจกฺขุ | |
| 23,0024,008,เป็นผู้มีตาอันโรคขจัดแล้ว อาคโต เป็นผู้มาแล้ว | |
| 23,0024,009,กนฺตารทฺธานํ สู่ทางไกลยืดยาวอันกันดาร อสฺมิ | |
| 23,0024,010,ย่อมเป็น อหํ อ. เรา มริสฺสามิ จักตาย โน | |
| 23,0024,011,คมิสฺสามิ จักไม่ไป (หิ) เพราะว่า สหายตา | |
| 23,0024,012,อ. คุณเครื่องความเป็นแห่งสหาย นตฺถิ ย่อมไม่มี | |
| 23,0024,013,พาเล ในเพราะชนพาล อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 23,0024,014,อิตโร ปาติโต อ. นายปาลิตะนอกนี้ สุตฺวา ฟังแล้ว ตํ | |
| 23,0024,015,วจนํ ซึ่งคำนั้น สํเวคชาโต ผู้มีความสังเวชอันเกิดแล้ว (จินฺเตตฺวา) | |
| 23,0024,016,คิดแล้วว่า กมฺมํ อ. กรรม ภาริยํ วต อันหนักหนอ สาหสิกํ อัน | |
| 23,0024,017,เป็นไปโดยด่วน อนนุจฺฉวิกํ อันไม่สมควร เม อันเรา กตํ กระทำ | |
| 23,0024,018,แล้ว อิติ ดังนี้ ปคฺคยฺห ประคองแล้ว พาหา ซึ่งแขน ท. กนทนฺโต | |
| 23,0024,019,คร่ำครวญอยู่ ปกฺขนฺทิตฺวา แล่นไปแล้ว วนสณฺฑํ สู่ชัฏแห่งป่า | |
| 23,0024,020,ปกฺกนฺโต ว เป็นผู้หลีกไปแล้วเทียว ตถา เหมือนอย่างนั้น อโหสิ | |
| 23,0024,021,ได้เป็นแล้ว ฯ | |