|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0014,001,ปน แต่ว่า อหํ อ. ข้าพระองค์ วิปสฺสนาธุรํ จักยังวิปัสสนาธุระ
|
|
23,0014,002,ปูเรสฺสมิ จักให้เต็ม ตุมฺเห อ. พระองค์ ท. กเถถ ขอจงตรัสบอก
|
|
23,0014,003,กมฺมฏฺานํ ซึ่งพระกรรมฐาน เม แก่ข้าพระองค์เถิด อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
23,0014,004,อถ ครั้งนั้น สตฺถา อ. พระศาสดา กเถสิ ตรัสบอกแล้ว
|
|
23,0014,005,กมฺมฏฺานํ ซึ่งพระกรรมฐาน ยาว เพียงใด อรหตฺตา แต่ความเป็น
|
|
23,0014,006,แห่งพระอรหันต์ อสฺส มหาปาลสฺส แก่ภิกษุชื่อว่ามหาปาละนั้น ฯ
|
|
23,0014,007,โส มหาปาโล อ. ภิกษุชื่อว่ามหาปาละนั้น วนฺทิตฺวา ถวาย
|
|
23,0014,008,บังคมแล้ว สตฺถารํ ซึ่งพระศาสดา ปริเยสนฺโต แสวงหาอยู่ ภิกฺขู
|
|
23,0014,009,ซึ่งภิกษุ ท. สหคามิโน ผู้มีปกติไปกับ อตฺตนา ด้วยตน ลภิตฺวา
|
|
23,0014,010,ได้แล้ว ภิกฺขู ซึ่งภิกษุ ท. สฏฺี ๖๐ นิกฺขมิตฺวา ออกไปแล้ว
|
|
23,0014,011,สทฺธึ พร้อม เตหิ ภิกฺขูหิ ด้วยภิกษุ ท. เหล่านั้น คนฺตฺวา ไปแล้ว
|
|
23,0014,012,วีสโยชนสตมคฺคํ สิ้นหนทางอันมีร้อยแห่งโยชน์ ๒๐ เป็นประมาณ
|
|
23,0014,013,ปตฺวา ถึงแล้ว ปจฺจนฺตคามํ ซึ่งบ้านอันตั้งอยู่ในที่สุดเฉพาะ มหนฺตํ
|
|
23,0014,014,หมู่ใหญ่ เอกํ บ้านหนึ่ง สปริวาโร ผู้เป็นไปกับด้วยบริวาร ปาวิสิ
|
|
23,0014,015,ได้เข้าไปแล้ว ปิณฺฑาย เพื่อบิณฑบาต ตตฺถ คาเม ในบ้านนั้น ฯ
|
|
23,0014,016,๔. ๙/๑๕ ตั้งแต่ โส วิหารํ คนฺตฺวา วสนฏฺานํ เป็นต้นไป.
|
|
23,0014,017,โส เวชฺโช อ. หมอนั้น จินฺเตตฺวา คิดแล้วว่า อหํ อ. เรา
|
|
23,0014,018,คนฺตฺวา จักไปแล้ว วิหารํ สู่วิหาร โอโลเกสฺสามิ จักแลดู วสนฏฺานํ
|
|
23,0014,019,ซึ่งที่อันเป็นที่อยู่ อิติ ดังนี้ (วตฺวา) เรียนแล้วว่า ภนฺเต ข้าแต่
|
|
|