|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
13,0006,001,อุ. ที่ ๒
|
|
13,0006,002,<B>อนภิชฺฌา ปริพฺพาชกา ธมฺมปทํ. อพฺยาปาโท ปริพฺพชกา
|
|
13,0006,003,"ธมฺมปทํ, สมฺมาสติ ปริพฺพาชกา ธมฺมปทํ, สมฺมาสมาธิ ปริพฺพา-"
|
|
13,0006,004,"ชกา ธมฺมปทํ.</B> [ กุณฺฑลเกสีเถรี. ๔/๑๑๑ ] "" ดูก่อนปริพาชกและ"
|
|
13,0006,005,"ปริพาชิกา ท. ธรรมบท คืออนภิชฌา, ดูก่อน... ธรรมบท คือ"
|
|
13,0006,006,"ััอัพยาบาท, ดูก่อน....ธรรมบท คือ สัมมาสติ, ดูก่อน... ธรรมบท"
|
|
13,0006,007,"คือ สัมมาสมาธิ."""
|
|
13,0006,008,อุ. ที่ ๓
|
|
13,0006,009,"<B>ปญฺา เว สตฺตมํ ธนํ.</B> [ สุปฺปพุทฺธกุฏฺิ. ๓/๑๓๕ ] "" ทรัพย์"
|
|
13,0006,010,"ที่ ๗ คือปัญญาแล."""
|
|
13,0006,011,ข้อสังเกต : มักแปลกันว่า ปัญญาแล เป็นทรัพย์ที่ ๗.
|
|
13,0006,012,[ ๒ ] บทไขของบทปลง ทราบว่า โบราณท่านก็เรียกว่า
|
|
13,0006,013,"วิเสสลาภี เช่น วุจฺจตีติ วจนํ อตฺโถ ""สัททชาตใดอันเขากล่าว เหตุ"
|
|
13,0006,014,นั้น สัททชาตนั้น ชื่อ วจนะ คือ อรรถ. (อตฺโถ โบราณท่านเรียกว่า
|
|
13,0006,015,วิเสสลาภี). บทไขของบทปลงนี้ ในโยชนาเรียกว่า ลิงคัตถะ ดังจะ
|
|
13,0006,016,"กล่าวต่อไป, แต่เรียกตามที่โบราณท่านเรียกดูเข้าทีดี. "
|
|
13,0006,017,[ ๓ ] บทวิเสสลาภี ใช้นามนาม เพราะฉะนั้น จึงต่างลิงค์จาก
|
|
13,0006,018,บทนามนาม ที่กล่าวความกว้างได้ เพราะคงตามลิงค์เดิมของตน เช่น
|
|
13,0006,019,อุ. ที่แสดงมาแล้ว.
|
|
13,0006,020,"ส่วนวิภัตติ ต้องอนุวัตบทนามนามที่กล่าวความกว้างเสมอ, และ"
|
|
13,0006,021,"ไม่นิยมคือกำหนดแน่ว่าต้องเป็นวิภัตตินั้นวิภัตตนี้, เมื่อนามนามบทที่"
|
|
|