12/120037.csv

Book,Page,LineNumber,Text
12,0037,001,เป็นชื่อของวัตถุ].  <B>ลาภํ  ลภติ</B>  'ย่อมได้ซึงลาภ'  [ <B>ลาภํ </B>เป็น กัมม- 
12,0037,002,สาธนะ  เป็นชื่อของปัจจัยวัตถุ].  หรือเป็นภาวสาธนะแต่ไม่ซ้ำธาตุ 
12,0037,003,กัน ก็ไม่ชื่อว่า  ซ้ำกับกิริยาข้างหลัง  ไม่เป็นกิริยาวิเสสนดุจเดียวกัน
12,0037,004,อุ.  <B>เฉทนํ  อกาสิ</B> 'ได้ทำซึ่งการตัด.'  ทั้งนี้  เพราะที่ซ้ำแต่ธาตุ  มิใช่
12,0037,005,ภาวสาธนะ ย่อมเป็นชื่อของวัตถุเป็นต้น จึงใช้อรรถอื่น เช่น
12,0037,006,<B>ทานํ</B> ใน อุ. ที่แสดงแล้ว. ส่วนที่เป็นภาวสาธนะ  ย่อมบอกกิริยาอาการ
12,0037,007,และกิริยาข้างหลัง ก็แสดงกิริยาเหมือนกัน จึงชื่อว่าซ้ำกันจริง  ทั้งธาตุ
12,0037,008,ทั้งความ  เป็นกิริยาวิเสสนแท้. สำหรับที่ไม่ซ้ำธาตุกัน ทั้งใช้ใน
12,0037,009,อรรถอื่น  ไม่ต้องกล่าวถึง.
12,0037,010,บท ทุติยาวิภัตติที่ซ้ำกับกิริยาข้างหลัง  บางบทชวนใช้ใน
12,0037,011,อรรถอื่น  อุ.  <B>ปุถุชฺชนกาลกิริยํ กตฺวา</B> [ เปสการธีตุ. (๖/๔๒] ชวน
12,0037,012,ให้เอา <B>กิริยํ</B>  เป็นอวุตตกัมม แต่ <B>กิริยํ</B>  เป็นภาวสาธนะ  <B>ปุถุชฺชน-
12,0037,013,กาลกิริยํ</B> จึงเป็นกิริยาวิเสสน [ ทำกาลกิริยาแห่งปุถุชน หรือทำกาล
12,0037,014,แห่งปุถุชน  <B>กาลกิริยํ  กตฺวา=กาลํ  กตฺวา</B> ] .  ทั้งนี้  เว้นแต่จะ
12,0037,015,ใช้หมายถึงสภาพอย่างหนึ่ง  ดังที่จะกล่าวในต่อไป.<B> จรถ  ภิกฺขเว
12,0037,016,จาริกํ </B> [  สญฺชน. ๑/๘๒ ] ' ภิกษุทั้งหลาย ท่าน ท. จงเที่ยวจาริกไป.'
12,0037,017,<B>จาริกํ</B>  เป็นกิริยาวิเสสนใน  <B>จรถ</B>.
12,0037,018,ศัพท์นามกิตก์ที่ใช้ในอรรถซ้ำกับกิริยาข้างหลังเช่นนี้ ประกอบ
12,0037,019,ด้วย  ตติยาวิภัตติก็มี  พึงดูในข้อที่ว่าด้วยตติยาวิเสสนใน  ตติยาวิภัตติ.
12,0037,020,อนึ่ง  พึงทราบว่า แม้บทกิริยาวิเสสนใน อุ. ที่แสดงแล้ว ถ้า
12,0037,021,ในที่อื่นใช้ในอรรถอื่น  นอกจากกิริยาอาการดังกล่าวแล้ว  ก็มิใช่