| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 10,0013,001,"อุ. วสิมฺหา, สุณิสฺสามิ, ลภิสฺสา, บางคราวก็ลงทั้ง อ และ อิ อาคม" | |
| 10,0013,002,"ผสมกัน อุ. อกริตฺถ, อสกฺขิสฺส. เป็นต้น. " | |
| 10,0013,003,<B>ส</B> อาคม ใช้ลงหลังธาตุ ในเมื่อกิริยาศัพท์นั้นประกอบด้วย | |
| 10,0013,004,"วิภัตติหมวด <B>อัชชัตตนี</B> เท่านั้น อุ. ปติฏฺาสิ, วาเจสิ, วเทสิ." | |
| 10,0013,005,"บางคราวก็ลง อ อาคม หน้าธาตุซ้อนเข้าด้วย อุ. อเหสุํ, อคมาสิ," | |
| 10,0013,006,อกฺโกสิ. เป็นต้น. | |
| 10,0013,007,นอกจากนนี้ยังมี <B>ห</B> อาคม อีก แต่ที่มีใช้ไม่นิยมวิภัตติ และเฉพาะ | |
| 10,0013,008,"ธาตุบางตัว เช่น า ธาตุ อุ. ปติฏฺหิ, อุปฏฺเหยฺย. แม้ในกิตก์ก็ยัง" | |
| 10,0013,009,คงติดไปด้วย อุ. อุปฏฺหนํ. ปติฏฺหนฺโต. เป็นต้น. | |
| 10,0013,010,๒. กาล | |
| 10,0013,011,"กาล หมายความว่า <B>""เวลา""</B> ตามพยัญชนะแปลว่า <B>""สภาพ" | |
| 10,0013,012,"ซึ่งบั่นรอนคือทำอายุของสัตว์ให้หมดสิ้นไป""</B> ได้แก่การกระทำให้ลด" | |
| 10,0013,013,น้อยถอยลงทุกวัน ๆ กาล นี้เป็นของจำเป็นส่วนหนึ่งของกิริยาอาขยาต | |
| 10,0013,014,ถ้าขาดเสียแล้ว ย่อมทำให้ขัดข้องต่อการที่จะทราบกำหนดระยะเวลา | |
| 10,0013,015,ของการกระทำที่เกิดขึ้นว่า การกระทำนั้นเกิดขึ้นในเวลาไหนเมื่อไร | |
| 10,0013,016,กำลังเกิดขึ้นเป็นไปอยู่ ล่วงแล้วหรือยังไม่มาถึง <B>กาล </B>ย่อมเป็นเครื่อง | |
| 10,0013,017,กำจัดระยะความเป็นไปแห่งเรื่องราวที่เกิดขึ้น ให้ทราบได้แน่ชัด | |
| 10,0013,018,มีประโยชน์ที่จะแบ่งความเกิดขึ้นของเรื่องราวให้เป็นตอน ๆ ไม่สับสน | |
| 10,0013,019,ปนคละกัน เพื่อจะได้ทราบเวลาอันแน่นอนของเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้น ๆ | |
| 10,0013,020,กาล นั้น ท่านจำแนกไว้เป็นส่วนกว้าง ๆ โดยย่อเฉพาะที่เป็นส่วน | |