|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
07,0014,001,น ซ้อน น เช่น สนฺโน
|
|
07,0014,002,"ม "" ป "" อนุกมฺปโก ม ซ้อน ผ เช่น สมฺผสฺโส"
|
|
07,0014,003,"ม "" พ "" อมฺโพ ม "" ภ "" ถมฺโภ"
|
|
07,0014,004,"ม "" ม "" อมฺมา. "
|
|
07,0014,005,พยัญชนะ อวรรค
|
|
07,0014,006,"(ก) ย ล ส ๓ ตัวนี้ ซ้อนหน้าตัวเองได้ เช่น เสยฺโย, สลฺลํ,"
|
|
07,0014,007,อสฺโส.
|
|
07,0014,008,(ข) ย ร ล ว ๔ ตัวนี้ ถ้าอยู่หลังพยัญชนะตัวอื่น ออกเสียง
|
|
07,0014,009,"ผสมกับพยัญชนะตัวหน้า เช่น วากฺยํ ภทฺโร, เกฺลโส, อนฺเวติ."
|
|
07,0014,010,(ค) ส เมื่อใช้เป็นตัวสะกด มีสำเนียงเป็นอุสุมะ คือ มีลมออก
|
|
07,0014,011,"จากไรฟันหน่อยหนึ่ง คล้าย S ในภาษาอังกฤษ เช่น ปุริสสฺมา,"
|
|
07,0014,012,เสฺนโห.
|
|
07,0014,013,(ง) ห ถ้าอยู่หน้าพยัญชนะอื่น ก็ทำให้สระที่อยู่ข้างหน้าตน
|
|
07,0014,014,"ออกเสียงมีลมมากขึ้น เช่น พฺรหม, ถ้าอยู่หลังพยัญชนะ ๘ ตัว คือ"
|
|
07,0014,015," ณ น ม, ย ล ว ฬ ก็มีเสียงเข้าผสมกับพยัญชนะนั้น เช่น ปญฺโห,"
|
|
07,0014,016,"อุณฺโห, นฺหานํ, อมฺหํ, คารยฺหา, วุลฺหเต, อวฺหานํ, มุฬฺโห."
|
|
07,0014,017,ข้อที่ว่า พยัญชนะทั้งปวง กึ่งมาตรานั้น ว่าตามที่ท่านแสดงไว้
|
|
07,0014,018,โดยไม่แปลกกัน แต่เมื่อจะแสดงตามวิธีนักปราชญ์ชาวตะวันตกจัด
|
|
07,0014,019,แบ่งไว้นั้น คงได้ความดังนี้ :-
|
|
07,0014,020,พยัญชนะวรรคทั้งปวง เป็น มูคพยัญชนะ ไม่มีมาตราเลย คือ
|
|
07,0014,021,เมื่อใช้เป็นตัวสะกดแล้ว ออกเสียงผสมกับพยัญชนะตัวอื่นไม่ได้ คง
|
|
|