| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0023,001,๓๓๖. อุบาสิกา ไปแล้ว สู่วัด นิมนต์แล้ว ซึ่งภิกษุ ท. ตระเตรียม | |
| 06,0023,002,"แล้ว ซึ่งทาน, ครั้นเมื่อเธอ ท. มาแล้ว สู่เรือน แห่งตน" | |
| 06,0023,003,"นั่งแล้ว บนอาสนะ, ให้แล้ว ซึ่งโภชนะ ยังเธอ ท. ให้" | |
| 06,0023,004,ฉันแล้ว. | |
| 06,0023,005,"๓๓๗. พ่อค้า ท. ไปแล้ว สู่สมุทร ด้วยเรือ, ครั้นเมื่อเรือนั้น ถึง" | |
| 06,0023,006,"แล้ว ซึ่งท่า แห่งเมือง, ไปแล้ว สู่ฝั่ง แห่งเมืองนั้น." | |
| 06,0023,007,"๓๓๘. ชน ท., ครั้นเมื่อฤดูฝน ถึงพร้อมแล้ว, นิมนต์แล้ว ซึ่งภิกษุ ท." | |
| 06,0023,008,ให้แสดง ซึ่งธรรม ในเรือน ของตน ของตน. | |
| 06,0023,009,๓๓๙. พระเถระ ท. ในกาลก่อน อยู่แล้ว สิ้นฤดูฝน ตลอดเดือน ท. ๓. | |
| 06,0023,010,ปวารณาแล้ว ย่อมเที่ยวไป สู่ที่จาริก. | |
| 06,0023,011,"๓๔๐. คนพาล ทำแล้ว ซึ่งบาป, ครั้นเมื่อบาป หนาขึ้นแล้ว, ย่อม" | |
| 06,0023,012,ได้ ซึ่งผล แห่งมัน. | |
| 06,0023,013,<B>๑๔. ศัพท์เป็นอัพยยะ คือ นิบาตและปัจจัย บางเหล่า ไม่ | |
| 06,0023,014,ต้องแจกวิภัตติอย่างใดอย่างหนึ่ง เรียงลงตามรูปศัพท์เดิมดังนี้ : สเจ | |
| 06,0023,015,"ปาปํ น กเรยฺยาสิ, สุขํ ลภิสฺสสิ. ถ้า เจ้า ไม่พึงทำ ซึ่งบาป," | |
| 06,0023,016,เจ้าจักได้ซึ่งสุข. | |
| 06,0023,017,๑๕. นิบาตที่เป็นต้นข้อความ มักเรียงไว้เป็นศัพท์ที่ ๒ ในข้อ | |
| 06,0023,018,ความอันนั้น ดังนี้: กุหึ ปน ตฺวํ วสสิ. ก็ เจ้า อยู่ที่ไหน ? | |
| 06,0023,019,๑๖. อาลปนะ ตามสำนวนบาลี เรียงไว้เป็นที่ ๒ ในข้อ | |
| 06,0023,020,ความอันนั้น ดังนี้ สงฺฆํ: ภนฺเต อุปสมฺปทํ ยาจามิ ข้าแต่ท่าน</B> | |