|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
05,0236,001,กับบทที่มีวิภัตติเสมอกัน เรียกว่า ปทสมุจฺจโย. ในอรรถนี้ ใช้
|
|
05,0236,002,นิบาติคือ จ เป็นพื้น เรียกชื่อว่า สมุจฺจยตฺโถ. ตรงต่อนิบาติไทย
|
|
05,0236,003,"ที่ใช้ในระหว่างพากย์หรือบทว่า กับ, และ; ที่ใช้ข้างท้ายพากย์"
|
|
05,0236,004,"หรือบทว่า ด้วย, หนึ่ง, มีอุทาหรณ์วากยสมุจจยะดังนี้: ทานญฺจ "
|
|
05,0236,005,"<B>ทสฺสาม ธมฺมญฺจ โสสฺสาม,</B> ปทสมุจจยะดังนี้: เทสนาวสาเน"
|
|
05,0236,006,กุมาโร จ กุมาริกา จ โสตาปนฺนา อเหสุํ. ติสฺโส เวทนา:
|
|
05,0236,007,<B>สุขญฺจ ทุกฺขญฺจ อทุกฺขมสุขญฺจ.</B> ในอรรถนี้ ใช้ วา (บ้าง) ปิ
|
|
05,0236,008,(ทั้ง) บ้าง ห่าง ๆ. อุ. ธมฺมํ <B>วา</B> วินยํ <B>วา</B> ปริยาปุณิสฺสาม.
|
|
05,0236,009,สุตาวา อริยสาวโก รูปสฺมึ <B>ปิ</B> นิพฺพินฺทติ----วิญฺาณสฺมึ <B>ปิ</B>
|
|
05,0236,010,นิพฺพินฺทติ.
|
|
05,0236,011,สัมปณฑนิบาต
|
|
05,0236,012,๒. การบวกความท่อนหลัง ๆ เข้ากับความท่อนต้น ๆ เรียก
|
|
05,0236,013,ว่า สมฺปิณฺฑนํ ในอรรถนี้ ใช้นิบาตคือ จ เป็นพื้น เรียกชื่อว่า
|
|
05,0236,014,"สมฺปิณฺฑนตฺโถ, ตรงต่อนิบาตไทยว่า อนึ่ง, ซึ่งใช้ต้นพากย์ มี"
|
|
05,0236,015,อุทาหรณ์ดังนี้: อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ สีลวา โหติ----ปุน <B>จ</B> ปรํ
|
|
05,0236,016,ภิกฺขเว ภิกฺขุ กลฺยาณมิตฺโต โหติ ฯ เป ฯ สัมปิณฑนะนี้ แปลก
|
|
05,0236,017,จาก วากยสมุจจยะ ด้วยมีกัตตาต่างจากกัตตาในความท่อนต้น.
|
|
|