| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0229,001,ผลโชตกนิบาต | |
| 05,0229,002,๔. ถ้าความท่อนต้นกล่าวเหตุ ซึ่งน่าชวนให้ถามถึงผลว่า ข้อนั้น | |
| 05,0229,003,"จะให้ผลอย่างไร, จึงกล่าวผลเสียในความท่อนหลังทีเดียว ไม่" | |
| 05,0229,004,ต้องให้ถาม; นิบาตซึ่งเป็นเครื่องหมายความข้อนี้ในท่อนหลัง เรียก | |
| 05,0229,005,ชื่อว่า ผลโชตโก หรือเรียกให้สั้นว่า ผลํ. แม้ในอรรถนี้ก็ใช้ | |
| 05,0229,006,"นิบาต ๓ ศัพท์นั้น, ตรงความไทยว่า ด้วยว่า, มีอุทาหรณ์ดังนี้:" | |
| 05,0229,007,ทานํ ทาตพฺพเมว. ทายญฺหิ โภคสมฺปทํ อาวหติ. (คันถาภรณ.) | |
| 05,0229,008,"ความท่อนต้น น่าชวนให้ถามว่า ให้ทานมีผลอะไร, จึงอธิบายผล" | |
| 05,0229,009,"แห่งทานนั้น ในท่อนหลังว่านำโภคสมบัติมา, เหตุนั้นความท่อนต้น" | |
| 05,0229,010,"จึงชื่อว่าเป็นเหตุ, ความท่อนหลังชื่อว่าเป็นผลฉะนี้; หิ ในท่อนหลัง" | |
| 05,0229,011,นั้นเรียก ผลโชตโก เพราะส่องความที่เป็นผล อุทาหรณ์ผูกไว้เป็น | |
| 05,0229,012,ตัวอย่างดังนี้: ปญฺา นาม อิจฺฉิตพฺพา. ตาย <B>จ</B> สุขุมมฺปิ อตฺถํ | |
| 05,0229,013,วิจาเรติ. | |
| 05,0229,014,วิเสสโชตกนิบาต | |
| 05,0229,015,๕. ถ้าความท่อนต้นกล่าว ลักษณะแห่งคน หรือของอะไร ๆ โดย | |
| 05,0229,016,"อาการเสมอกัน ไม่ได้วินิจฉัยว่า วิเศษกว่ากันอย่างไร, ความท่อนหลัง" | |
| 05,0229,017,วินิจฉัยวิเศษออกไป นิบาตซึ่งเป็นเครื่องหมายความข้อนี้ในท่อนหลัง | |
| 05,0229,018,เรียกชื่อว่า วิเสสโชตโก หรือเรียกให้สั้นว่า วิเสโส. แม้ในอรรถนี้ | |
| 05,0229,019,"ก็ใช้นิบาต ๓ ศัพท์นั้น, ตรงความไทยว่า แต่, ก็แต่ว่า, ถึง" | |