| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0038,001,"สหาย ท่านจักทำอุบายเช่นไร จึงจักยึดเอาราชสมบัตินี้ได้ ? "" " | |
| 45,0038,002,"สิคาลราช กล่าวว่า "" เราจักให้พระยาราชสีห์บันลือสีหนาท" | |
| 45,0038,003,"ยังพวกมนุษย์ให้ถึงความสิ้นชีวิตแล้วจักถือเอา.""" | |
| 45,0038,004,ปุโรหิตนั้น ( ทราบอุบายนั้นแล้ว ) ลงจากป้อมแล้วให้ตีกลอง | |
| 45,0038,005,"เที่ยวป่าวร้องว่า "" ชนทั้งปวง จงอุดช่องหู ( ของตน ๆ ) ด้วยแป้งถั่ว.""" | |
| 45,0038,006,มนุษย์ทั้งหลาย ได้อุดช่องหูของสัตว์ ๔ เท้า โดยที่สุดจนกระทั่งแมว | |
| 45,0038,007,และช่องหูของตน ๆ แล้ว ด้วยแป้งถั่ว. | |
| 45,0038,008,"ปุโรหิต จึงขึ้นไปสู่ป้อมอีก แล้วกล่าวว่า "" สัพพทาฐะ ท่าน" | |
| 45,0038,009,จักไม่อาจให้พระยาราชสีห์บันลือสีหนาทได้. เพราะพระยาไกรสรสีหะ | |
| 45,0038,010,เป็นสัตว์สมบูรณ์โดยชาติ มีเท้าหน้าและเท้าหลังอันแดงดี จักไม่ทำ | |
| 45,0038,011,"ตามคำสั่งของสุนัขจิ้งจอกแก่ผู้เช่นกับด้วยท่าน, ถ้าว่า ท่านอาจ ก็จง" | |
| 45,0038,012,"ให้พระยาราชสีห์บันลือเถิด. """ | |
| 45,0038,013,"สิคาลราชนั้น เป็นสัตว์มีมานะกระด้าง กล่าวว่า "" สีหะเหล่าอื่น" | |
| 45,0038,014,"จงยกไว้ก่อน, เราจักให้สีหะตัวที่เรานั่งอยู่บนหลังนั่นแหละบันลือ """ | |
| 45,0038,015,แล้วได้ให้สัญญาด้วยเท้า. พระยาราชสีห์ บีบปากเข้าที่กะพองช้างแล้ว | |
| 45,0038,016,บันลือสีหนาทที่สัตว์อื่นให้เป็นไปไม่ได้ถึง ๓ ครั้ง. ช้างทั้งหลายได้ถึง | |
| 45,0038,017,ความสะดุ้ง เหยียบศีรษะของสุนัขจิ้งจอกซึ่งตกลงมาที่แทบเท้า ทำให้ | |
| 45,0038,018,เป็นจุณวิจุณ ให้ถึงความสิ้นชีวิตแล้ว. ช้างแม้เหล่านั้น ก็แทงกันและ | |
| 45,0038,019,กันล้มแล้ว. เว้นราชสีห์เสีย สัตว์ ๔ เท้าที่เหลือทั้งหมด ได้ตาย | |
| 45,0038,020,ณ ที่นั้นนั่นเอง. สีหะทั้งหลายหนีไปสู่ป่าแล้ว. กองเนื้อได้มีถึง ๑๒ | |
| 45,0038,021,"โยชน์. ปุโรหิต จึงให้ตีกลองเที่ยวป่าวร้องว่า "" ชนทั้งหลายผู้มีความ" | |