| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0012,001,[ วิธีสงเคราะห์ด้วยอามิสและธรรม ] | |
| 45,0012,002,"[๒๗๒] อรรถกถา<SUP>๑</SUP>นิกเขปกัณฑ์ว่า "" สองบทว่า <B>ปฏิสณฺารโก" | |
| 45,0012,003,โหติ</B> ความว่า ก็ช่องของโลกสันนิวาสมีอยู่ ๒ ช่องเท่านั้น บุคคลเป็น | |
| 45,0012,004,ผู้ปิดช่อง ๒ ช่องนั้น คือทำการปฏิสันถารไม่ขาด. ก็อันภิกษุผู้ทำการ | |
| 45,0012,005,ปฏิสันถาร พอเห็นภิกษุอาคันตุกะกำลังเดินมา พึงต้อนรับแล้วรับบาตร | |
| 45,0012,006,จีวร พึงให้อาสนะ พึงพัดด้วยใบตาล พึงล้างเท้าแล้วทาด้วยน้ำมัน เมื่อ | |
| 45,0012,007,เนยใสและน้ำอ้อยมีอยู่ ก็พึงให้เภสัช พึงถามด้วยน้ำดื่ม พึงชำระอาวาส. | |
| 45,0012,008,อามิสปฏิสันถาร ชื่อว่า อันภิกษุทำแล้วโดยเอกเทศด้วยประการดังนี้. | |
| 45,0012,009,อนึ่ง ในเวลาเย็น เมื่อภิกษุอาคันตุกะแม้ผู้อ่อนกว่า ไม่มาสู่ที่บำรุงของ | |
| 45,0012,010,ตนเลย ภิกษุผู้ปฏิสันถาร พึงไปสู่สำนักของเธอ นั่งแล้ว อย่าถาม | |
| 45,0012,011,ปัญหาในเรื่องอันมิใช่วิสัย พึงถามปัญหาในวิสัยของเธอ. อย่าถามว่า | |
| 45,0012,012,""" พวกท่านเป็นผู้กล่าวคัมภีร์ไหน ? "" ควรถามว่า ""อาจารย์และอุปัชฌายะ" | |
| 45,0012,013,"ใช้คัมภีร์ไหน ? "" ดังนี้แล้ว ถามปัญหาในฐานะพอเหมาะ. ถ้าอาคันตุกะ" | |
| 45,0012,014,นั้นสามารถบอกได้ ทำได้ดังนี้ นั่นเป็นการดี หากเธอไม่สามารถจะบอก | |
| 45,0012,015,ได้ ควรบอกให้เสียเอง. ธัมมปฏิสันถาร ชื่อว่า อันภิกษุทำแล้วโดย | |
| 45,0012,016,เอกเทศ ด้วยประการดังนี้. ถ้าอาคันตุกะนั้นอยู่ในสำนักตน พึงพาเธอ | |
| 45,0012,017,เที่ยวไปบิณฑบาตเนือง ๆ. ถ้าเธอไม่อยากไป ในวันรุ่งขึ้น พึงพาเธอไป | |
| 45,0012,018,ด้วยการไปตามปกติ เที่ยวไปบิณฑบาตในบ้านหนึ่งแล้ว พึงส่งกลับเสีย. | |
| 45,0012,019,ถ้าภิกษุทั้งหลายเป็นผู้อันทายกนิมนต์ในทิศาภาคอื่น พึงพาภิกษุนั้นผู้ | |
| 45,0012,020,"ปรารถนาไปด้วย. เมื่อเธอพูดว่า "" ทิศนั่นไม่ถูกใจกระผม "" ดั่งนี้แล้ว" | |
| 45,0012,021, | |
| 45,0012,022,๑. อฏฺ สา. ๕๖๐. | |