|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
45,0002,001,กถาว่าด้วยความเคารพ
|
|
45,0002,002,[๒๖๒] บุคคลทั้งหลายที่ควรทำให้หนัก ชื่อว่า <B>ครู</B>. เพราะ
|
|
45,0002,003,"ฉะนั้น ในปกรณ์สัททนีติ พระอัครวงศมหาเถระ จึงกล่าวว่า <B>""ครุ</B>"
|
|
45,0002,004,"ธาตุ เป็นไปในความอันสูง. "" บุคคลผู้ควรแก่ความเคารพมีมารดาและ"
|
|
45,0002,005,บิดาเป็นต้น ชื่อว่า <B>ครู</B>. แท้จริง บุคคลเหล่านั้น ปราชญ์ทั้งหลาย
|
|
45,0002,006,เรียกว่า <B>ครู</B> เพราะลอยเด่น คือเฟื่องฟู ได้แก่เปิดเผย คือ เป็น
|
|
45,0002,007,ผู้เลิศลอย คือปรากฏ. อีกอย่างหนึ่ง มารดาและบิดาเป็นต้นเหล่านั้น
|
|
45,0002,008,ท่านเรียกว่า <B>ครู</B> เพราะอรรถว่าเป็นผู้หนัก ดังฉัตรหิน. ภาวะแห่งบุคคล
|
|
45,0002,009,ผู้หนัก ชื่อว่า <B>คารวะ</B> ได้แก่ การทำให้หนัก ในคารวบุคคลมีมารดาและ
|
|
45,0002,010,"บิดาเป็นต้นเหล้านั้น. เหตุนั้น ในอรรถกถา<SUP>๑</SUP> ท่านจึงกล่าวว่า "" การทำให้"
|
|
45,0002,011,หนัก คือความเป็นผู้มีความเคารพ ตามสมควร ในบุคคลเป็นต้นว่าพระ
|
|
45,0002,012,พุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธะ พระสาวกของพระตถาคต อาจารย์ อุปัชฌายะ
|
|
45,0002,013,มารดาบิดา พี่ชาย พี่หญิง ผู้ควรแก่การประกอบความทำให้หนัก ชื่อ
|
|
45,0002,014,"ว่า ความเคารพ. """
|
|
45,0002,015,[ คารวะเป็นมงคล อคารวะไม่เป็นมงคล ]
|
|
45,0002,016,ความเคารพนั้น พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า เป็นมงคล เพราะเป็น
|
|
45,0002,017,เหตุแห่งอิฏฐผลมีไปสุคติเป็นอาทิ. ก็ความที่อคารวะนั้นไม่เป็นมงคล
|
|
45,0002,018,เป็นอันพระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้ว ด้วยการตรัสความที่คารวะนั้น
|
|
45,0002,019,เป็นมงคล. ความจริง ความไม่เคารพ พึงทราบว่าเป็นอมงคล
|
|
45,0002,020,เพราะเป็นเหตุแห่งอนิฏฐผลมีไปทุคติเป็นต้น.
|
|
45,0002,021,
|
|
45,0002,022,๑.ปรมตฺถโชติกา ขุทฺทกปาวณฺณนา. ๑๕๘.
|
|
|