| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0044,001,ที่อันมีภัย ดังประทีปในที่มืด และเหมือนการได้ข้าวและน้ำเป็นต้น ใน | |
| 41,0044,002,เวลาถูกทุกข์มีความหิวและความกระหายเป็นอาทิครอบงำ ฉะนั้น. | |
| 41,0044,003,เพราะบัณฑิตเหล่านั้น เป็นผู้สามารถในการกำจัดทุกข์มีภัยเป็น | |
| 41,0044,004,ต้นทุกชนิดของหมู่ชนผู้ทำตามคำของตนได้. บุคคลทราบความที่ | |
| 41,0044,005,เหล่าคนพาลเป็นเช่นเดียวกับของโสโครกมีปลาเน่าเป็นต้น และเหล่า | |
| 41,0044,006,บัณฑิตเป็นเหมือนเครื่องสำอางมีของหอมเป็นต้น ทั้งการคบคนพาล | |
| 41,0044,007,เป็นทุกข์ คบบัณฑิตเป็นสุข ด้วยประการฉะนี้แล้ว พึงคบแต่เหล่า | |
| 41,0044,008,บัณฑิตเท่านั้น ไม่พึงคบเหล่าคนพาล. | |
| 41,0044,009,แม้พระผู้มีพระภาค เมื่อจะตรัสสอนพระฉันนเถระ ก็ได้ตรัส | |
| 41,0044,010,พระคาถานี้ไว้ในบัณฑิตวรรคแห่งพระธรรมบทว่า | |
| 41,0044,011,"<B>[๓๗] ""บุคคลผู้มีปัญญา ไม่พึงคบพวกบาปมิตร," | |
| 41,0044,012,"ไม่พึงคบพวกบุรุษผู้ตำทราม, พึงคบกัลยาณมิตร," | |
| 41,0044,013,"พึงคบบุรุษผู้สูงสุด<SUP>*</SUP>.""</B>" | |
| 41,0044,014,[แก้อรรถ] | |
| 41,0044,015,เหล่านั้น บทว่า <B>ภเช</B> ความว่า บัณฑิต (ไม่) พึง | |
| 41,0044,016,คบ คือ เข้าไปนั่งใกล้. | |
| 41,0044,017,บทว่า <B>ปุริสาธเม</B> ได้แก่ บุรุษผู้เลวทราม คือ บุคคลผู้ต่ำช้า. | |
| 41,0044,018,บทว่า <B>ภเชถ</B> แปลว่า พึงคบหา. ก็ในชน ๒ พวกนี้ ชนเหล่าใด | |
| 41,0044,019,"ยินดียิ่งในกายทุจริตเป็นต้น, ชนเหล่านั้น ชื่อว่า ปาปมิตร. ส่วน" | |
| 41,0044,020,ชนเหล่าใด ประกอบในอัฏฐานะมีการตัดที่ต่อเป็นต้น หรือต่างด้วย | |
| 41,0044,021, | |
| 41,0044,022,* ขุ. ธ. ๒๕/๒๕ | |