|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0038,001,[พระดาบสสอนบุตร]
|
|
41,0038,002,[๓๒] แม้พระโพธิสัตว์เป็นดาบสอยู่ในหิมวันตประเทศ เมื่อ
|
|
41,0038,003,จะสอนดาบสกุมารของตน ซึ่งเบื่อหน่ายใคร่จะออกจากป่าไป
|
|
41,0038,004,อยู่ในถิ่นมนุษย์ ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ในหลิททราคชาดก<SUP>๑</SUP> ในนวก-
|
|
41,0038,005,นิบาต ว่า
|
|
41,0038,006,"<B> ""ผู้ใด ไม่มีกรรมชั่วทางกาย ทางวาจา และ"
|
|
41,0038,007,"ทางใจ, เจ้าไปจากที่นี้แล้ว จงตั้งตนไว้"
|
|
41,0038,008,เหมือนบุตรที่เกิดแต่อก คบหาผู้นั้น;
|
|
41,0038,009,อนึ่ง ผู้ใดประพฤติโดยธรรม แม้ประพฤติ
|
|
41,0038,010,"อยู่ไม่เย่อหยิ่ง, เจ้าไปจากที่นี้แล้ว จงคบหา"
|
|
41,0038,011,ผู้นั้น ซึ่งมีปกติทำกรรมอันบริสุทธิ์ มีปัญญา;
|
|
41,0038,012,ลูกเอ๋ย<SUP>๒</SUP> หากว่าพื้นชมพูทวีปทั้งสิ้นนี้ แม้จะ
|
|
41,0038,013,พึงไร้มนุษย์ไซร้; เจ้าก็อย่าคบหาคนผู้มีจิต
|
|
41,0038,014,ดุจลิง (ตลบแตลง) เป็นดังผ้าที่ย้อมด้วยขมิ้น
|
|
41,0038,015,"ผู้รักง่ายหน่ายเร็วเช่นนั้นเลย, เจ้าจงหลีกเลี่ยง"
|
|
41,0038,016,มันเสียให้ห่างไกลเหมือนหนึ่งคนขลาด หลีก
|
|
41,0038,017,อสรพิษตัวดุร้ายแต่ไกล เหมือนคนเกลียดคูถ
|
|
41,0038,018,หลีกหนทางใหญ่อันเปื้อนคูถ เหมือนคนขับ
|
|
41,0038,019,ยาน เลี่ยงหนทางที่ขุรขระเสียฉะนั้น; พ่อ</B>
|
|
41,0038,020,
|
|
41,0038,021,๑. ขุ. ชา. ๒๗/๒๖๔. ตทฏฺกถา. ๕/๓๙๔ ๒. คำนี้ เป็นพวกกติปยศัพท์ เป็นอาลปนะ
|
|
41,0038,022,ใช้เรียกได้ทั้งบิดาทั้งบุตร ในที่นี้ เป็นคำบิดาเรียกบุตร เห็นควรแปลให้ตรงภาษาไทยที่ใช้อยู่.
|
|
|