| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0030,001,พวกมนุษย์จึงกราบทูลแด่พระราชา. พระราชา ทรงส่งอำมาตย์คน | |
| 41,0030,002,"หนึ่งไป ด้วยตรัสสั่งว่า ""บัณฑิต ท่านจงไป (ดูให้) รู้ว่า 'เพราะ" | |
| 41,0030,003,"เหตุไร ?' ช้างนั้นจึงกลายเป็นสัตว์ดุร้ายไปได้."" อำมาตย์นั้นไปแล้ว" | |
| 41,0030,004,"ไม่เห็นโรคในตัวของช้าง คิดว่า ""เจ้านี่ ดุร้ายเพราะอะไร ?"" เมื่อ" | |
| 41,0030,005,"ใคร่ครวญไป ก็แน่ใจว่า ""มันคงได้ยินคำดุร้ายของคนบางพวก ใน" | |
| 41,0030,006,"ที่ไม่ไกลเป็นแน่ จึงได้กลายเป็นสัตว์ดุร้าย"" จึงถามพวกเลี้ยงช้าง" | |
| 41,0030,007,ว่า ใคร ๆ เคยพูดอะไรกันในเวลากลางคืน ในที่ใกล้โรงช้าง มี | |
| 41,0030,008,"บ้างไหม ?"" " | |
| 41,0030,009,"พวกเลี้ยงช้าง. ""มีขอรับ, นายพวกโจรมาปรึกษา.""" | |
| 41,0030,010,"อำมาตย์นั้น จึงไปกราบทูลว่า ""ขอเดชะ ในตัวของช้าง" | |
| 41,0030,011,"ไม่มีอาการแปลกอย่างอื่น, มันฟังถ้อยคำของพวกโจร จึงกลายเป็น" | |
| 41,0030,012,สัตว์ดุร้าย ; บัดนี้ ควรที่จะนิมนต์สมณพราหมณ์ผู้มีศีลทั้งหลาย ให้ | |
| 41,0030,013,"นั่งใกล้โรงช้าง แล้วกล่าวเรื่องเกี่ยวด้วยศีลและมรรยาท."" พระราชา" | |
| 41,0030,014,"รับสั่งให้ทำดังนั้นแล้ว. สมณพราหมณ์เหล่านั้น กล่าวเรื่องศีลว่า ""ไม่" | |
| 41,0030,015,ควรจับต้องใคร ๆ ไม่ควรฆ่าใคร ๆ ควรจะเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยศีล | |
| 41,0030,016,"และมรรยาท ประกอบด้วยขันติ เมตตาและความเอ็นดู."" ช้างได้ฟัง" | |
| 41,0030,017,"ดังนั้น สำคัญว่า ""พวกนี่ ให้เราสำเหนียก."" จึงคิดว่า ""ตั้งแต่นี้ต่อไป" | |
| 41,0030,018,"เราพึงเป็นผู้มีศีล"" ได้ (กลับ) เป็นผู้มีศีลแล้ว." | |
| 41,0030,019,เรื่องช้างมหิฬามุข ในอรรถกถาแห่งมหิฬามุขชาดก<SUP>*</SUP> ใน | |
| 41,0030,020,เอกนิบาต จบ. | |
| 41,0030,021, | |
| 41,0030,022,* ขุ. ชา. ๒๗/๙. ตทฏฺกถา. ๑/๒๗๙. | |