| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0049,001,ติดคู่ จึงลืมกลัวนายกัปปกะผู้เป็นนายของตน กลับพูดเสียงแข็งเอาได้. | |
| 39,0049,002,ครั้นนายกัปปกะได้ฟังคำลาพูดแปลกไปเช่นนั้น คิดสอบดูว่า เป็น | |
| 39,0049,003,ด้วยเหตุอะไรหนอ ลาจึงพูดกะเราอย่างนี้ได้ เมื่อเหลียวไปแลมาเพื่อค้น | |
| 39,0049,004,ดูเหตุ พบนางลาเข้าตัวหนึ่ง จึงลงสันนิษฐานเอาว่า คงเป็นนางลาตัวนี้ | |
| 39,0049,005,เอง สอนให้พูดอย่างนี้ จำเราจะล่อมันว่า จะหาเมียมีรูปอย่างนี้ให้ | |
| 39,0049,006,ครั้นแล้วก็จะพามาได้ เมื่อคิดอย่างนี้แล้ว จึงได้กล่าวคาถานี้ว่า :- | |
| 39,0049,007,<B>[ ๓๖ ] จตุปฺปทึ สงฺขมุขึ </B> เราจักนำนางลาเป็นสัตว์ ๔ เท้า | |
| 39,0049,008,<B>นารึ สพฺพงฺคโสภินึ</B> มีหน้าขาวเหมือนสังข์ งามทั่ว | |
| 39,0049,009,<B>ภริยํ เต อานยิสฺสามิ</B> สรรพางค์กาย มาให้เป็นเมียของเจ้า | |
| 39,0049,010,<B>เอวํ ชานาหิ คทฺรภ.</B> เจ้าจงรู้อย่างนี้เถิด นะลา ! | |
| 39,0049,011,นายกัปปกะเห็นลาแสดงอาการกระด้างกระเดื่อง ไม่พอใจจะกลับ | |
| 39,0049,012,ถิ่นเดิม เพราะมาติดตัวเมียอยู่เช่นนั้น จึงได้พูดล่อลาว่า ถ้ากลับไป | |
| 39,0049,013,ข้าจะหาเมียซึ่งมีรูปร่างงามโฉม เหมือนอย่างนางลาตัวนี้ให้แก่เจ้า อัน | |
| 39,0049,014,พรรณนาไว้ในคาถานั้น กะความเดาเอาว่า เป็นนางลาที่เหมาะด้วย | |
| 39,0049,015,อาการครบเครื่อง เป็นต้นว่ามีเท้าครบ ๔ ไม่ใช่เป็นสัตว์พิกลพิการ | |
| 39,0049,016,อวัยวะอย่างหนึ่งอย่างใด และพรรณนาว่ามีสีหน้านวลเป็นใย เปรียบไว้ | |
| 39,0049,017,ว่าเหมือนสังข์ อันสังข์ที่ขัดแล้ว ย่อมจะมีสีเลื่อมเงาใส แวววาว งามตา | |
| 39,0049,018,สักปานไร ? จะดูไปก็ชวนให้น่าพิศวง ถึงนางลาอันงามเหมาะพิเคราะห์ | |
| 39,0049,019,ดูลักษณะ กะว่าคงไม่ใช่สัตว์ชนเกรียนเหมือนสุนัขขี้เรื้อน คงมีขนอัน | |
| 39,0049,020,ละอออ่อนนิ่มนวล ดูเป็นมันขลับจับตาเจ้าลาผู้ อนึ่ง พรรณนาว่า | |