| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0033,001,นารทะจึงเหยียบเข้าที่ชฎา เทวละตื่นขึ้นก็โกรธ บ่นพึมพำใหญ่ นารทะก็ | |
| 39,0033,002,เข้าขอขมาโทษบอกว่าไม่ได้แกล้ง เมื่อจบเรื่องแล้วก็เข้านอน เทวละนึกว่า | |
| 39,0033,003,เรานอนท่านี้เคยถูกเหยียบศีรษะ จึงหันศีรษะมาเสียทางเท้า ฝ่ายนารทะทำ | |
| 39,0033,004,ความเข้าใจไว้อย่างเดิม ครั้นตื่นขึ้นจะออกมา กะว่าเมื่อคราวแรก ทางนี้ | |
| 39,0033,005,เป็นศีรษะ จึงค่อยเลี่ยงไปออกทางเท้า เพื่อไม่ให้ถูกศีรษะ ไพล่ไปเหยียบ | |
| 39,0033,006,เอาคอเข้าอีก เพราะไม่ทราบว่าเทวละหันศีรษะมาทางนี้เมื่อไร จึงเป็นได้ | |
| 39,0033,007,อย่างนี้ เทวละก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หาว่านารทะแกล้ง นารทะก็เข้า | |
| 39,0033,008,ขอขมาโทษบอกว่าไม่ได้แกล้ง เทวละไม่ฟังคำ คงหาว่าแกล้งอยู่นั่นแล | |
| 39,0033,009,แล้วพูดว่าจะแช่ง นารทะก็บอกว่าอย่างแช่งเลย ข้าพเจ้าไม่ได้แล้ง เธอก็ | |
| 39,0033,010,มิได้เชื่อถือถ้อยคำของนารทะนั้น ยังขืนแช่งนารทะด้วยคาถาว่า :- | |
| 39,0033,011,<B>[ ๒๕ ] สหสฺสรํสิ สตเตโช</B> พระอาทิตย์มีรัศมีตั้งพัน มีเดชตั้ง | |
| 39,0033,012,<B>สุริโย ตมวิโนทโน</B> ร้อย เป็นผู้บรรเทาเสียซึ่งความมืด | |
| 39,0033,013,<B>ปาโต อุทยนฺเต สุริเย</B> เมื่อพระอาทิตย์อุทัยขึ้นแต่เช้า | |
| 39,0033,014,<B>มุทฺธา เต ผลตุ สตฺตธา.</B> ขอศีรษะของท่าน จงแตกเป็น ๗ เสี่ยง. | |
| 39,0033,015,เมื่อเทวลดาบสกล่าวแช่งดังนั้นแล้ว นารทดาบสกล่าวว่า ท่าน | |
| 39,0033,016,อาจารย์ ข้าพเจ้าไม่มีความผิดเลย เมื่อข้าพเจ้าพูดยังไม่ทันขาดคำ | |
| 39,0033,017,ท่านก็แช่งแล้ว เอาเถอะผู้ใดผิด ศีรษะของผู้นั้นจงแตกเถิด ศีรษะ | |
| 39,0033,018,ของผู้ไม่มีความผิดอย่าแตกเลย แล้วได้กล่าวแช่งเป็นคาถาเหมือนเทวล- | |
| 39,0033,019,ดาบสแช่งนั้น. | |
| 39,0033,020, | |
| 39,0033,021,๒๕. ธมฺ. ๑/๓๘-๓๙ | |