|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
38,0039,001,<B>โมคฺคลฺลาน ข้าแต่ท่านโมคคัลลานะ มหาปญฺ
|
|
38,0039,002,ผู้มีปัญญามาก มหิทฺธิก ผู้มีฤทธิ์มาก อิงฺฆ เชิญเถิด
|
|
38,0039,003,ตฺวํ อ. ท่าน ปสฺส จงดูเถิด อหํ อ. ข้าพเจ้า
|
|
38,0039,004,กโรมิ จะกระทำ ราคํ ซึ่งความยินดี ปริสาย
|
|
38,0039,005,แก่บริษัท มหาชนํ ยังมหาชน หาสยามิ จะให้
|
|
38,0039,006,ร่าเริง อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
38,0039,007,จ ปน ก็แล (อุคฺคเสโน) อ. บุตรของเศรษฐีชื่อว่าอุคคเสน
|
|
38,0039,008,วตฺวา ครั้นกล่าวแล้ว เอวํ อย่างนี้ อพฺภุคฺคนฺตวา กระโดดขึ้นไปแล้ว
|
|
38,0039,009,วํสมตฺถกโต จากที่สุดแห่งไม้แป้น เวหาสํ สู่เวหาส ปริวตฺติตฺวา
|
|
38,0039,010,เป็นไปรอบแล้ว อากาเส ในอากาศ จุทฺทสกฺขตฺตุํ ๑๔ ครั้ง โอรุยฺห
|
|
38,0039,011,ลงแล้ว อฏฺาสิ ได้ยินอยู่แล้ว วํสมตฺถเก บนที่สุดแห่งไม้แป้น ฯ
|
|
38,0039,012,อถ ครั้งนั้น สตฺถา อ. พระศาสดา วตฺวา ตรัสแล้วว่า อุคฺคเสน
|
|
38,0039,013,ดูก่อนอุคคเสน ปณฺฑิเตน นาม อตีตานาคตปฺปจฺจุปฺปนฺเนสุ ขนฺเธสุ
|
|
38,0039,014,อาลยํ นิกนฺตึ ปหาย ชาติอาทีหิ ทุกฺเขหิ มุจฺจิตุํ อ. อันชื่ออันบัณฑิตละ
|
|
38,0039,015,ซึ่งความอาลัย ซึ่งความพอใจ ในขันธ์ ท. อันเป็นอดีตละอนาคต
|
|
38,0039,016,และปัจจุบันแล้วพ้น จากทุกข์ ท. มีชาติเป็นต้น วฏฺฏติ ย่อมควร
|
|
38,0039,017,อิติ ดังนี้ นํ อุคฺคเสนํ กะบุตรของเศรษฐีชื่อว่าอุคคเสนนั้น อาห
|
|
38,0039,018,ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า
|
|
38,0039,019,<B>ตฺวํ อ.ท่าน มุญฺจ จงเปลื้อง (อาลยํ) ซึ่งอาลัย
|
|
38,0039,020,ปุเร ในก่อน มุญฺจ จงเปลื้อง (อาลยํ) ซึ่งอาลัย
|
|
38,0039,021,ปจฺฉโต ข้างหลัง มุญฺจ จงเปลื้อง (อาลยํ)</B>
|
|
|