|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
38,0012,001,<B>ย่อมเป็น เต เว นรา อ. นระ ท. เหล่านั้นแล
|
|
38,0012,002,ชาติชรูปคา เป็นผู้เข้าถึงซึ่งชาติและชรา (โหนฺติ)
|
|
38,0012,003,ย่อมเป็น ปชา อ. หมู่สัตว์ ท. ตสิณาย ปุรกฺขตา
|
|
38,0012,004,ผู้อันตัณหาอันกระทำซึ่งความสะดุ้งกระทำไว้แล้ว
|
|
38,0012,005,ในเบื้องหน้า ปริสปฺปนฺติ ย่อมกระเสือกระสน
|
|
38,0012,006,สโส อิว ราวกะ อ. กระต่าย (ลุทฺทเกน)
|
|
38,0012,007,พาธิโต ตัวอันนายพรานดังได้แล้ว (ปริสปฺปนฺโต)
|
|
38,0012,008,กระเสือกกระสนอยู่ ปชา อ. หมู่สัตว์ ท. สํโยชน-
|
|
38,0012,009,สงฺคสตฺตา ผู้ข้องแล้วในกิเลสเป็นเครื่องประกอบ
|
|
38,0012,010,และเป็นเครื่องข้อง อุเปนฺติ ย่อมเข้าถึง ทุกฺขํ
|
|
38,0012,011,ซึ่งทุก์ ปุนปฺปุนํ บ่อย ๆ จิราย เพื่อกาลนาน
|
|
38,0012,012,ปชา อ.หมู่สัตว์ ท. ตสิณาย ปุรกฺขตา ผู้อัน
|
|
38,0012,013,ตัณหาอันกระทำซึ่งความสะดุ้งกระทำไว้แล้วใน
|
|
38,0012,014,เบื้องหน้า ปริสปฺปนฺติ ย่อมกระเสือกกระสน สโส
|
|
38,0012,015,อิว ราวกะ อ. กระต่าย (ลุทฺทเกน) พาธิโต
|
|
38,0012,016,ตัวอันนายพรานดักได้แล้ว (ปริสปฺปนฺโต) กระเสือก
|
|
38,0012,017,กระสนอยู่ ตสฺมา เพราะเหตุนั้น ภิกฺขุ อ. ภิกษุ
|
|
38,0012,018,อากงฺขํ หวังอยู่ วิราคํ ซึ่งธรรมอันมีราคะไปปราศ
|
|
38,0012,019,แล้ว อตฺตโน เพื่อตน วิโนทเย พึงบรรเทา ตสิณํ
|
|
38,0012,020,ซึ่งตัณหาอันกระทำซึ่งควาดิ้นรน อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
38,0012,021,อตฺโถ อ. อรรถว่า มูเล ครั้นเมื่อรากเหง้า ปญฺจวิเธ อันมี
|
|
|