| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0035,001,เรื่องปัญจอุบาสก | |
| 37,0035,002,๗. ๒๑/๔ ตั้งแต่ เตสุ หิ เอโก ปาณาติปาตาเวรมณี | |
| 37,0035,003,เป็นต้นไป. | |
| 37,0035,004,หิ ความพิสดารว่า เตสุ ปฺจสุ อุปาสเกสุ ในอุบาสก ท. ๕ | |
| 37,0035,005,เหล่านั้นหนา เอโก อุปาสโก อ. อุบาสกคนหนึ่ง รกฺขติ ย่อมรักษา | |
| 37,0035,006,ปาราติปาราเวรมณีสิกฺขาปทํเอว ซึ่งสิกขาบทคือเจตนาเป็นเครื่องงด | |
| 37,0035,007,เว้นจากการยังสัตว์ผู้มีลมปราณให้ตกล่วงไปนั่นเทียว ฯ อิตเร อุปาสกา | |
| 37,0035,008,อ. อุบาสก ท. เหล่านอกนี้ ( รกฺขนฺติ ) ย่อมรักษา อิตรานิ สิกฺขาปทานิ | |
| 37,0035,009,ซึ่งสิกขาบท ท. เหล่านอกนี้ ฯ เอกทิวสํ ในวันหนึ่ง เต อุปาสกา | |
| 37,0035,010,อ. อุบาสก ท. เหล่านั้น วิวาทาปนฺนา ผู้ถึงทั่วแล้วซึ่งการวิวาทกันว่า | |
| 37,0035,011,อหํ อ. เรา กโรมิ ย่อมกระทำ ทุกฺกรํ กมฺมํ ซึ่งกรรมอันบุคคล | |
| 37,0035,012,กระทำได้โดยยาก อหํ อ. เรา รกฺขามิ ย่อมรักษา ทุรกฺขํ กมฺมํ | |
| 37,0035,013,ซึ่งกรรมอันบุคคลรักษาได้โดยยาก อิติ ดังนี้ คนฺตฺวา ไปแล้ว สนฺติกํ | |
| 37,0035,014,สู่สำนัก สตฺถุ ของพระศาสดา วนฺทิตฺวา ถวายบังคมแล้ว อาโรเจสุํ | |
| 37,0035,015,กราบทูลแล้ว ตํ อตฺถํ ซึ่งเนื้อความนั้น ฯ | |
| 37,0035,016,สตฺถา อ. พระศาสดา สุตฺวา ทรงสดับแล้ว กถํ ซึ่งถ้อยคำ | |
| 37,0035,017,เตสํ อุปาสกานํ ของอุบาสก ท. เหล่านั้น อกตฺวา ไม่ทรงกระทำแล้ว | |
| 37,0035,018,เอกสีลํปิ แม้ซึ่งศีลข้อหนึ่ง กนิฏฺํ ให้เป็นธรรมชาติน้อยที่สุด วตฺวา | |
| 37,0035,019,ตรัสแล้วว่า สพฺพานิเอว สิกฺขาปทานิ อ. สิกขาบท ท. ทั้งปวงนั่นเทียว | |
| 37,0035,020,ทุรกฺขานิ เป็นธรรมชาติอันบุคคลรักษาได้โดยยาก ( โหนฺติ ) ย่อมเป็น | |