| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0002,001,<B>อิทานิ ในกาลนี้ ตฺวํ อ. ท่าน ปณฺฑุปลาโส อิว | |
| 37,0002,002,เป็นผู้เพียงดังว่าใบไม้อันเหลือง อสิ ย่อมเป็น จ | |
| 37,0002,003,อนึ่ง ยมปุริสาปิ แม้ อ. บุรุษของพระยม ท. | |
| 37,0002,004,อุปฏฺิตา ปรากฏแล้ว เต แก่ท่าน ตฺวํ อ. ท่าน | |
| 37,0002,005,ปติฏฺสิ ย่อมตั้งอยู่เฉพาะ อุยฺโยคมุเข ใกล้ปาก | |
| 37,0002,006,แห่งความเสื่อม จ อนึ่ง ปาเถยฺยํปิ แม้ อ. วัตถุ | |
| 37,0002,007,อันเกื้อกูลในทาง เต ของท่าน น วิชฺชติ ย่อม | |
| 37,0002,008,ไม่มี โส ตฺวํ อ. ท่านนั้น กโรหิ จงกระทำ ทีปํ | |
| 37,0002,009,ซึ่งเกาะ อตฺตโน เพื่อตน วายม จงพยายาม ขิปฺปํ | |
| 37,0002,010,พลัน ปณฺฑิโต ภว จงเป็น เป็นบัณฑิต ตฺวํ | |
| 37,0002,011,อ. ท่าน นิทฺธนฺตมโล เป็นผู้มีมลทินอันกำจัด | |
| 37,0002,012,แล้ว อนงฺคโณ เป็นผู้มีกิเลสเพียงดังว่าเนินหามิได้ | |
| 37,0002,013,( หุตฺวา ) เป็น เอหิสิ จักถึง อริยภูมึ ซึ่งภูมิของ | |
| 37,0002,014,พระอริยเจ้า ทิพฺพํ อันเป็นทิพ อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 37,0002,015,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า อุปาสก ดูก่อนอุบาสก อิทานิ ในกาลนี้ | |
| 37,0002,016,ตฺวํ อ. ท่าน ฉิชฺชิตฺวา ภูมิยํ ปตนปณฺฑุปลาโส วิย เป็นผู้เพียงดังว่า | |
| 37,0002,017,ใบไม้อันเหลือง อันขาดแล้วตกลง บนภาคพื้น อโหสิ ได้เป็นแล้ว | |
| 37,0002,018,( อิติ ) ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา ( คาถาปาทสฺส ) | |
| 37,0002,019,แห่งบาทแห่งพระคาถาว่า ปณฺฑุปลาโสว ทานิสิ อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 37,0002,020,ยมทูตา อ. ทูตของพระยม ท. ( ภควตา ) อันพระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 37,0002,021,วุจฺจนฺติ ย่อมตรัสเรียกว่า ยมปุริสา อิติ ดังนี้ ฯ | |