| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 36,0020,001,เรื่องพระเทวทัต | |
| 36,0020,002,๕.๑๙/๔ ตั้งแต่ เอกสฺมึ หิ ทิวเส ภิกฺขู ธมฺมสภายํ เป็นต้นไป. | |
| 36,0020,003,หิ ความพิสดารว่า เอกสฺมึ ทิวเส ในวันหนึ่ง ภิกฺขู อ. ภิกษุชื่อ | |
| 36,0020,004,กถํ ยังถ้อยคำว่า อาวุโส แน่ะผู้มีอายุ ท. เทวทตฺโต อ. ภิกษุชื่อ | |
| 36,0020,005,ว่าเทวทัต ทุสฺสีโล เป็นผู้มีศิลอันโทษประทุษร้ายแล้ว ปาปธมฺโท เป็น | |
| 36,0020,006,ผู้มีธรรมอันลามก (หุตฺวา) เป็น สงฺคณหิตฺวา สงเคราะห์ด้วยดีแล้ว | |
| 36,0020,007,อชาตสตฺตุํ ซึ่งพระราชาพระนามว่าอชาตศัตรู ลาภสกฺการํ ยังลาภและ | |
| 36,0020,008,สักการะ มหนฺตํ อันใหญ่ นิพฺพตฺเตตฺวา ให้บังเกิดแล้ว อชาตสตฺตุํ | |
| 36,0020,009,ยังพระราชาพระนามว่าอชาตศัตรู สมาทเปตฺวา ให้ทรงถือเอาด้วยดี | |
| 36,0020,010,แล้ว วเธ ในการปลงพระชนม์ ปิตุ ซึ่งพระบิดา หุตุวา เป็น เอกโต | |
| 36,0020,011,โดยความเป็นอันหนึ่งอันเดียว สทฺธึ กับ เตน อชาตสตฺตุนา ด้วยพระ- | |
| 36,0020,012,ราชาพระนามว่าอชาตศัตรูนั้น ปริสกฺกิ ตะเกียกตะกายแล้ว วธาย เพื่อ | |
| 36,0020,013,อันปลงพระชนม์ ตถาคตสฺส ซึ่งพระตถาคต นานปฺปกาเรน โดย | |
| 36,0020,014,ประการต่าง ๆ ตณฺหาย เพราะตัณหา วฑฺฒิตาย อันเจริญแล้ว | |
| 36,0020,015,ทุสฺสีลฺยการเณนเอว ด้วยเหตุคือความเป็นแห่งบุคคลผู้มีศีลอันโทษ | |
| 36,0020,016,ประทุษร้ายแล้วนั่นเทียว อิติ ดังนี้ สมุฏฺาเปสุํ ให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว | |
| 36,0020,017,ธทฺมาสภายํ ในธรรมสภา ฯ สตฺถา อ. พระศาสดา อาคนฺตฺวา เสด็จ | |
| 36,0020,018,มาแล้ว ปุจฺฉิตฺวา ตรัสถามแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. ตุมฺเห อ. | |
| 36,0020,019,เธอ ท. สนฺนิสินฺนา เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว กถาย ด้วยถ้อยคำ กาย | |
| 36,0020,020,นุ อะไรหนอ อตฺถ ย่อมมี เอตรหิ ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ (วจเน) | |