|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
36,0009,001,<B> สมควร ปมํ ก่อน อนุสาเสยฺย พึงพร่ำสอน อญฺํ
|
|
36,0009,002,ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลอื่น อถ ในภายหลัง น กิลิสฺเสยฺย
|
|
36,0009,003,ไม่พึงเศร้าหมอง อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
36,0009,004,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ปติฏฺาเปยฺย พึงยังตนให้ตั้งอยู่เฉพาะ
|
|
36,0009,005,คุเณ ในคุณ อนุจฺฉวิเก อันสมควร (อิติ) ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ ใน
|
|
36,0009,006,บท ท. เหล่านั้นหนา (คาถาปาทสฺส) แห่งบาลีแห่งพระคาถาว่า
|
|
36,0009,007,ปฏิรูเป นิเวสเย อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
36,0009,008,อิทํ อตฺถรูปํ อ. อรรถรูปนี้ว่า โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด
|
|
36,0009,009,อนุสาสิตุกาโม เป็นผู้ใคร่เพื่ออันพร่ำสอน ปรํ ชนํ ซึ่งชนอื่น
|
|
36,0009,010,อปฺปิจฺฉตาทิคุเณหิ วา ด้วยคุณมีความเป็นแห่งบุคคลผู้มีความปรารถนา
|
|
36,0009,011,อันน้อยเป็นต้น ท. หรือ อริยวํสปฺปฏิปทาทีหิ ปฏิปทาหิ วา หรือ
|
|
36,0009,012,ว่า ด้วยข้อปฏิบัติ ท. มีข้อปฏิบัติของอริยวงศ์เป็นต้น (โหติ) ย่อมเป็น
|
|
36,0009,013,โส ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น อตฺตานํเอว ยังตนนั้นเทียว ปติฏฺาเปยฺย
|
|
36,0009,014,พึงให้ตั้งอยู่เฉพาะ ตสฺมึ คุเณ ในคุณนั้น ปมํ ก่อน (โส ปุคฺคโล) อ.
|
|
36,0009,015,บุคคลนั้น ปติฏฺาเปตฺวา ครั้นยังตนให้ตั้งอยู่เฉพาะแล้ว เอวํ อย่างนี้
|
|
36,0009,016,อนุสาเสยฺย พึงพร่ำสอน อญฺํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลอื่น คุเณหิ ด้วยคุณ ท. เตหิ
|
|
36,0009,017,เหล่านั้น อถ ในภายหลัง หิ ด้วยว่า (ปุคฺคโล) อ. บุคคล อตฺตานํ
|
|
36,0009,018,อนิเวเสตฺวา ไม่ยังตนให้ตั้งลงแล้ว ตตฺถ คุเณ ในคุณนั้น อนุสาสมาโน
|
|
36,0009,019,พร่ำสอนอยู่ เกวลํ ปรํเอว ชนํ ซึ่งชนอื่น อย่างเดียวนั้นเทียว ลภิตฺวา ได้
|
|
36,0009,020,แล้ว นินฺนํ ซึ่งการนินทา ปรโต ชนโต จากชนอื่น กิลิสฺสติ นาม
|
|
|