| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 36,0008,001,<B> แก่นากตัวเที่ยวไปในน้ำลึกโดยปกติ อถ ส่วนว่า | |
| 36,0008,002,ขณฺโฑ อ. ท่อน มชฺฌิโม อันมีในท่ามกลาง อยํ | |
| 36,0008,003,นี้ ภวิสฺสติ จักมี (มม) แก่เรา ธมฺมฏฺสฺส ผู้ตั้ง | |
| 36,0008,004,อยู่ในธรรม อิติ ดังนี้</B> | |
| 36,0008,005,อาทาย ถือเอาแล้ว มชฺฌิมขณฺฑํ ซึ่งท่อนอันมีในท่ามกลาง ปกฺกามิ | |
| 36,0008,006,หลีกไปแล้ว ฯ เตปิ อุทฺทา อ. นาก ท. แม้เหล่านั้น วิปฺปฏิสาริโน | |
| 36,0008,007,ผู้มีความเดือดร้อน ตํ สิคาลํ โอโลเกตฺวา อฏฺํสุ ได้ยืนแลดูแล้ว | |
| 36,0008,008,ซึ่งสุนัขจิ้งจอกนั้น ฯ | |
| 36,0008,009,สตฺถา อ. พระศาสดา ทสฺเสตฺวา ครั้นทรงแสดงแล้ว อตีตํ | |
| 36,0008,010,วตฺถุํ ซึ่งเรื่องอันล่วงไปแล้ว อิมํ นี้ (วตฺวา) ตรัสแล้วว่า เอโส | |
| 36,0008,011,อุปนนฺโท อ. ภิกษุขื่อว่าอุปนันทะนั่น ตุมฺเห วิปฺปฏิสาริโน อกาสิเอว | |
| 36,0008,012,ได้กระทำแล้ว ซึ่งเธอ ท. ให้เป็นผู้มีความเดือดร้อน นั่นเทียว เอวํ | |
| 36,0008,013,อย่างนี้ อตีเตปิ กาเล ในกาลแม้อันล่วงไปแล้ว อิติ ดังนี้ เต ภิกฺขู | |
| 36,0008,014,ยังภิกษุ ท. เหล่านั้น สญฺาเปตฺวา ทรงให้รู้ด้วยดีแล้ว ครหนฺโต | |
| 36,0008,015,เมื่อจะทรงติเตียน อุปนนฺทํ ซึ่งภิกษุชื่อว่าอุปนันทะ วตฺวา ตรัสแล้ว | |
| 36,0008,016,ว่า ภิกฺขุเว ดูก่อนภิกษุ ท. อตฺตา อ. ตน (ปุคฺคเลน) อันบุคคล | |
| 36,0008,017,โอวทนฺเตน นาม ชื่อว่าผู้เมื่อจะกล่าวสอน ปรํ ชนํ ซึ่งชนอื่น | |
| 36,0008,018,ปติฏฺาเปตพฺโพ พึงให้ตั้งอยู่เฉพาะ ปฏิรูเป ในคุณอันสมควร ปมํเอว | |
| 36,0008,019,ก่อนนั่นเทียว อิติ ดังนี้ อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 36,0008,020,<B>ปณฺฑิโต อ. บัณฑิต อตฺตานํเอว ยังตนนั่น | |
| 36,0008,021,เทียว นิเวสเย พึงให้ตั้งอยู่ ปฏิรูเป ในคุณอัน</B> | |