| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0047,001,ปุณณะ เหลืออยู่ในสำนักของเศรษฐีนั้น. รวมเป็นคน ๕ คนเท่านั้น | |
| 33,0047,002,คือ เศรษฐี ภรรยาของเศรษฐี บุตรของเศรษฐี บุตรสะใภ้ของเศรษฐี | |
| 33,0047,003,กับนายปุณณะนั้น (ที่ยังคงเหลืออยู่). | |
| 33,0047,004,ชนเหล่านั้น แม้เมื่อข้าวเปลือกที่ฝังไว้ในหลุมในแผ่นดินหมด | |
| 33,0047,005,สิ้นแล้ว. พังดินที่ฉาบไว้ที่ฝาแล้ว แช่น้ำ ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วย | |
| 33,0047,006,ข้างเปลือกที่ได้แล้วจากฝานั้น. | |
| 33,0047,007,ครั้งนี้ ภรรยาของเศรษฐีนั้น เมื่อความหิวครอบงำอยู่ เมื่อ | |
| 33,0047,008,ดินสิ้นไปอยู่ พังดินที่เหลืออยู่ในส่วนแห่งฝาทั้งหลายลงแล้ว แช่น้ำ | |
| 33,0047,009,ได้ข้าวเปลือกประมาณกึ่งอาฬหก<SUP>๑</SUP> ตำแล้ว ถือเอาข้าวสารประมาณ | |
| 33,0047,010,"ทะนานหนึ่ง ใส่ไว้ในหม้อในหนึ่ง เพราะความกลัวแต่โจรว่า ""ในเวลา" | |
| 33,0047,011,"เกิดฉาตกภัย พวกโจรมีมาก"" ปิดแล้วฝังตั้งไว้ในแผ่นดิน. ลำดับนั้น" | |
| 33,0047,012,"เศรษฐีมาจากที่บำรุงแห่งพระราชาแล้ว กล่าวกะนางว่า ""นางผู้" | |
| 33,0047,013,"เจริญ ฉันหิว, อะไร ๆ มีไหม ?"" นางนั้น ไม่ได้กล่าวถึงสิ่งที่มี" | |
| 33,0047,014,"อยู่ว่า ""ไม่มี"" กล่าวว่า ""นาย ข้าวสารมีอยู่ทะนานหนึ่ง.""" | |
| 33,0047,015,เศรษฐี. ข้าวสารทะนานหนึ่งนั้น อยู่ที่ไหน ? | |
| 33,0047,016,ภรรยา. ฉันฝังตั้งไว้ เพราะกลัวแต่โจร. | |
| 33,0047,017,เศรษฐี. ถ้ากระนั้น หล่อนจงขุดมันขึ้นมาแล้ว หุงต้มอะไร ๆ | |
| 33,0047,018,เถิด. | |
| 33,0047,019,ภรรยา. ถ้าเราจักต้มข้าวต้ม. ก็จักเพียงพอกัน ๒ มื้อ; ถ้าเรา | |
| 33,0047,020, | |
| 33,0047,021,๑. อาฬหกหนึ่งคือ ๕ ทะนาน กึ่งอาฬหก= ๒ ทะนาน. | |