| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0005,001,"ทำที่พึ่งแก่ตน, จงเป็นบัณฑิต อย่าเป็นพาล"" ดังนี้แล้ว เมื่อจะ" | |
| 33,0005,002,ทรงนำอนุโมทนา จึงได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า :- | |
| 33,0005,003,"<B>""บัดนี้ ท่านเป็นดุจใบไม้เหลือง, อนึ่ง บุรุษ" | |
| 33,0005,004,แห่งพระยายม (คือความตาย) ปรากฏแก่ท่าน | |
| 33,0005,005,"แล้ว. ท่านตั้งอยู่ในใกล้ปากแห่งความเสื่อม, อนึ่ง" | |
| 33,0005,006,แม้เสบียงทางของท่านก็ยังไม่มี. ท่านนั้น จงทำที่ | |
| 33,0005,007,"พึ่งแก่ตน, จงรีบพยายาม เป็นบัณฑิต ท่าน" | |
| 33,0005,008,กำจัดมลทินได้แล้ว ไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน จักถึง | |
| 33,0005,009,"อริยภูมิอันเป็นทิพย์.""</B>" | |
| 33,0005,010,[แก้อรรถ] | |
| 33,0005,011,บรรดาบทเหล่านั้น บาทพระคาถาว่า <B>ปณฺฑุปลาโสว ทานิสิ</B> | |
| 33,0005,012,ความว่า อุบาสก บัดนี้ ท่านได้เป็นเหมือนใบไม้ที่เหลืองอันขาด | |
| 33,0005,013,ตกลงบนแผ่นดิน. | |
| 33,0005,014,ทูตของพระยายม พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกว่า <B>ยมปุริสา.</B> แต่ | |
| 33,0005,015,คำนี้ พระองค์ตรัสหมายถึงความตายนั่นเอง. อธิบายว่า ความตาย | |
| 33,0005,016,ปรากฏแก่ท่านแล้ว. | |
| 33,0005,017,บทว่า <B>อุยฺโยคมุเข</B> ความว่า ก็ท่านเป็นผู้ตั้งอยู่แล้วใกล้ปาก | |
| 33,0005,018,แห่งความเสื่อม คือใกล้ปากแห่งความไม่เจริญ. | |
| 33,0005,019,บทว่า <B>ปาเถยฺยํ</B> ความว่า แม้เสบียงทางคืออกุศลของท่านผู้ | |
| 33,0005,020,จะไปสู่ปรโลกก็ยังไม่มี เหมือนเสบียงทางมีข้าวสารเป็นต้น ของ | |
| 33,0005,021,บุคคลผู้เตรียมจะไปยังไม่มีฉะนั้น. | |