| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0013,001,สิปฺปํ ซึ่งศิลปะ วสิ ประทับอยู่แล้ว | |
| 25,0013,002,พนฺธุลกุมาโร อ. พระกุมารพระนามว่าพันธุละ (วจเน) ครั้น | |
| 25,0013,003,เมื่อพระดำรัสว่า (พนฺธุโล) อ. เจ้าพันธุละ กปฺเปตุ จงตัด อิเม | |
| 25,0013,004,สฏฺิกลาเป ซึ่งมัด ๖๐ ท. เหล่านี้ อิติ ดังนี้ มลฺลราชกุเลหิ อันตระกูล | |
| 25,0013,005,แห่งเจ้ามัลละ ท. วุตฺเต ตรัสแล้ว อุลฺลงฺฆิตฺวา ทรงกระโดดขึ้นไป | |
| 25,0013,006,แล้ว อากาสํ สู่อากาศ อสีติหตฺถํ อันมีศอก ๘๐ เป็นประมาณ | |
| 25,0013,007,กปฺเปนฺโต ตัดอยู่ สฏฺิกลาเป ซึ่งมัด ๖๐ ท. สฏฺี เวฬู คเหตฺวา | |
| 25,0013,008,มชฺเฌ อยสลากํ ปกฺขิปิตฺวา (มลฺลราชกุเลหิ) อุสฺสาเปตฺวา ปิเต | |
| 25,0013,009,อันตระกูลแห่งเจ้ามัลละ ท. ทรงถือเอาแล้ว ซึ่งไม้ไผ่ ท. ๖๐ ทรง | |
| 25,0013,010,ใส่เข้าไปแล้ว ซึ่งซี่อันเป็นวิการแห่งเหล็ก ในท่ามกลาง ทรงยกขึ้น | |
| 25,0013,011,ตั้งไว้แล้ว อสินา ด้วยดาบ อคมาสิ ได้ไปแล้ว ฯ | |
| 25,0013,012,โส พนฺธุลกุมาโร อ. พระกุมารพระนามว่าพันธุละนั้น สุตฺวา | |
| 25,0013,013,ทรงสดับแล้ว สทฺทํ ซึ่งเสียงว่า กิริ อิติ ดังนี้ อยสลากาย ของซี่ | |
| 25,0013,014,อันเป็นวิการแห่งเหล็ก โอสานกลาเป ในมัดอันเป็นที่สุดลง ปุจฺฉิตฺวา | |
| 25,0013,015,ตรัสถามแล้วว่า เอตํ วตฺถุ อ. วัตถุนั่น กึ อะไร อิติ ดังนี้ สุตฺวา | |
| 25,0013,016,ทรงสดับแล้ว สพฺพกลาเปสุ อยสลากรนํ (มลฺลราชกุเลหิ) ปิตภาวํ | |
| 25,0013,017,ซึ่งความที่แห่งซี่อันเป็นวิการแห่งเหล็ก ท. เป็นซี่อันตระกูลแห่งเจ้า | |
| 25,0013,018,มัลละ ท. ทรงตั้งไว้แล้ว ในมัดทั้งปวง ท. ฉฑฺเฑตฺวา ทรงทิ้งแล้ว | |
| 25,0013,019,อสึ ซึ่งดาบ โรทมาโน ทรงกันแสงอยู่ วตฺวา ตรัสแล้วว่า าติ- | |
| 25,0013,020,สุหสฺเชสุ ในญาติและสหายผู้มีใจดี ท. เอตฺตเกสุ ผู้มีประมาณเท่านี้ | |
| 25,0013,021,มยฺหํ ของเราหนา เอโกปิ ปุคฺคโล อ. บุคคลแม้คนหนึ่ง สสิเนโห | |