|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
25,0001,001,คัณฐีธัมมปทัฏฐกถา
|
|
25,0001,002,ยกศัพท์แปล ภาค ๓
|
|
25,0001,003,เรื่องภิกษุ ๕๐๐ ผู้ขวนขวายในปฐวีกถา
|
|
25,0001,004,๑. ๑/๕ ตั้งแต่ เต กิร ภวควตา สทฺธึ ชนปทจาริกํ
|
|
25,0001,005,เป็นต้นไป.
|
|
25,0001,006,กิร ได้ยินว่า เต ภิกฺขู อ. ภิกษุ ท. เหล่านั้น จริตฺวา เที่ยว
|
|
25,0001,007,ไปแล้ว ชนปทาจาริกํ สู่ที่จาริกในชนบท สทฺธึ กับ ภควตา ด้วย
|
|
25,0001,008,พระผู้มีพระภาคเจ้า อาคนฺตฺวา มาแล้ว เชตวนํ สู่พระเชตวัน
|
|
25,0001,009,นิสินฺนา นั่งแล้ว อุปฏฺานสาลายํ ในศาลาอันเป็นที่บำรุง สายณฺห-
|
|
25,0001,010,สมเย ในสมัยแห่งวันในเวลาเย็น กเถสุํ กล่าวแล้ว ปวีกถํ ซึ่ง
|
|
25,0001,011,ถ้อยคำเป็นเครื่องพรรณนาซึ่งแผ่นดินว่า อสุกคามโต อสุกคามคมนฏฺ-
|
|
25,0001,012,าเน<SUP>๑</SUP> อ. ที่อันเป็นที่ไป จากบ้านโน้น สู่บ้านโน้น สมํ เป็นที่สม่ำ
|
|
25,0001,013,เสมอ (โหติ ) ย่อมเป็น ---- วิสมํ เป็นที่มีความสม่ำเสมอไปปราศ
|
|
25,0001,014,แล้ว ---- --- กทฺทมพหุลํ เป็นที่มีเปือกตมมาก ---- ---- สกฺขรพหุลํ เป็น
|
|
25,0001,015,ที่มีก้อนกรวดมาก ---- ---- กาฬมตฺติกํ เป็นที่มีดินอันดำ ---- อสุกคามโต
|
|
25,0001,016,อสุกคามคมนฏฺาเน อ. ที่อันเป็นที่ไปจากบ้านโน้นสู่บ้านโน้น ตมฺพ-
|
|
25,0001,017,มตฺติกํ เป็นที่มีดินอันแดง (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ อตฺตโน
|
|
25,0001,018,
|
|
25,0001,019,๑. ประโยคที่ละไว้ เวลาแปลเขียนเพิ่มให้เต็มทุกประโยค ฯ
|
|
|