| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0023,001,พฺราหฺมเณน วุตฺตฏฺาเน ในที่อันพราหมณ์นั้นกล่าวแล้ว ทสฺเสตฺวา | |
| 24,0023,002,ทรงแสดงแล้ว ปทเจติยํ ซึ่งเจดีย์คือรอยพระบาท ตตฺถ าเน ใน | |
| 24,0023,003,ที่นั้น คนฺตฺวา เสด็จไป อฏฺาสิ ได้ประทับยืนอยู่แล้ว อญฺสฺมึ | |
| 24,0023,004,าเน ในที่อื่น ฯ | |
| 24,0023,005,หิ แท้จริง ปทเจติยํ อ. เจดีย์คือรอยพระบาท พุทฺธานํ ของ | |
| 24,0023,006,พระพุทธเจ้า ท. ปญฺายติ ย่อมปรากฏ (อตฺตนา) อธิฏฺาหิตฺวา | |
| 24,0023,007,อกฺกนฺตฏฺาเนเอว ในที่อันพระองค์ทรงอธิษฐานแล้ว ทรงเหยียบแล้ว | |
| 24,0023,008,นั่นเทียว น (ปญฺายติ) ย่อมไม่ปรากฏ อญฺตฺถ าเน ใน | |
| 24,0023,009,ที่อื่น จ อนึ่ง (ปทเจติยํ) อ. เจดีย์คือรอยพระบาท (พทฺเธหิ) | |
| 24,0023,010,อธิฏฺิตํ เป็นรอยอันพระพุทธเจ้า ท. ทรงอธิษฐานแล้ว อตฺถาย | |
| 24,0023,011,เพื่อประโยชน์ เยสํ ชนานํ แก่ชน ท. เหล่าใด โหติ ย่อมเป็น | |
| 24,0023,012,เต ว ชนา อ. ชน ท. เหล่านั้นเทียว ปสฺสนฺติ ย่อมเห็น นํ ปทเจติยํ | |
| 24,0023,013,ซึ่งเจดีย์คือรอยพระบาทนั้น ปน ก็ หตฺถิอาทโย สตฺตา อกฺกมนฺตุ วา | |
| 24,0023,014,อ. สัตว์ ท. มีช้างเป็นต้น จงเหยียบหรือ มหาเมโฆ วสฺสตุ วา | |
| 24,0023,015,หรือว่า อ. เมฆก้อนใหญ่ จงยังฝนให้ตก เวรมฺพวาตา ปหรนฺตุ วา | |
| 24,0023,016,หรือว่า อ. ลมชื่อว่าเวรัมพะ จงพัด อทสฺสนกรณตฺถํ เพื่ออันกระทำ | |
| 24,0023,017,ซึ่งการไม่เห็น เตสํ ชนานํ แห่งชน ท. เหล่านั้น โกจิ อ. ใคร ๆ | |
| 24,0023,018,น สกฺโกติ ย่อมไม่อาจ มกฺฌขตุํ เพื่ออันลบ นํ ปทเจติยํ ซึ่งเจตีย์ | |
| 24,0023,019,คือรอยพระบาทนั้น ฯ | |
| 24,0023,020,อถ ครั้งนั้น พฺราหฺมณี อ. นางพราหมณี อาห กล่าวแล้ว | |
| 24,0023,021,ว่า โส ปุริโส อ. บุรุษนั้น (วสติ) ย่อมอยู่ กุหึ าเน ณ | |