buddhist-theology / 22 /220042.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
raw
history blame
3.42 kB
Book,Page,LineNumber,Text
22,0042,001,ท้าวสักกะนั้น เสด็จเข้าไปในเรือนของมหาทุคคตะนั้นแล้ว ให้
22,0042,002,"นำข้าวสารเป็นต้นมาแล้ว ทรงส่งมหาทุคคตะนั้นไปด้วยคำว่า "" ไป"
22,0042,003,"เถิดท่าน, จงนำภิกษุที่ถึงแก่ตนมา. """
22,0042,004,ฝ่ายผู้จัดการทาน ได้จ่ายภิกษุไปสู่เรือนของพวกชนเหล่านั้น ๆ
22,0042,005,ตามรายการที่จดไว้ในบัญชีนั่นแล. มหาทุคคตะไปยังสำนักของเขา
22,0042,006,"แล้ว พูดว่า "" จงให้ภิกษุที่ถึงแก่ผมเถิด "" เขาได้สติขึ้นในขณะนั้น"
22,0042,007,"จึงพูดว่า "" ฉันลืมภิกษุสำหรับแกเสียแล้ว "" มหาทุคคตะเป็นเหมือน"
22,0042,008,"ถูกประหารที่ท้องด้วยหอกอันคม ประคองแขนร่ำไรว่า "" เหตุไรจึง"
22,0042,009,"ให้ผมฉิบหายเสียเล่า ? คุณ, แม้ผมอันท่านชวนแล้วเมื่อวาน ก็"
22,0042,010,พร้อมด้วยภรรยา ทำงานจ้างตลอดวัน วันนี้ แต่เช้าตรู่ เที่ยวไปที่
22,0042,011,"ฝั่งแม่น้ำ เพื่อต้องการผักแล้วจึงมา, ขอท่านจงให้ภิกษุแก่ผมสักรูป"
22,0042,012,"หนึ่งเถิด. """
22,0042,013,[ มหาทุคคตะไปนิมนต์พระศาสดา ]
22,0042,014,"คนทั้งหลายประชุมกันแล้ว ถามว่า "" มหาทุคคตะ นั่นอะไร"
22,0042,015,"กัน ? "" เขาบอกเนื้อความนั้น. คนเหล่านั้น ถามผู้จัดการว่า "" จริง"
22,0042,016,"ไหม ? เพื่อน, ได้ยินว่า มหาทุคคตะนี้ ท่านชักชวนว่า ' จงทำงาน"
22,0042,017,"จ้างแล้วถวายภิกษาแก่ภิกษุสักรูปหนึ่ง. """
22,0042,018,ผู้จัดการ. ขอรับ นาย.
22,0042,019,คนเหล่านั้น. ท่านจัดการภิกษุมีประมาณถึงเท่านี้ ไม่ได้ให้
22,0042,020,ภิกษุแก่มหาทุคคตะนี้สักรูปหนึ่ง ทำกรรมหนักเสียแล้ว.
22,0042,021,เขาละอายใจ ด้วยคำพูดของคนเหล่านั้น จึงพูดกะมหาทุคคตะ