buddhist-theology / 22 /220035.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
raw
history blame
3.28 kB
Book,Page,LineNumber,Text
22,0035,001,[ ผู้เลื่อมใสในอนุโมทนากถา ]
22,0035,002,ชายบัณฑิตผู้หนึ่งยืนอยู่ในที่ใกล้ ได้ฟังอนุโมทนากถานั้นแล้ว
22,0035,003,"คิดว่า "" บัดนี้ เราจักทำอย่างที่สมบัติทั้ง ๒ จักมีแก่เรา. "" เขา"
22,0035,004,"ถวายบังคมพระศาสดาแล้ว กราบทูลว่า "" พรุ่งนี้ ขอพระองค์จง"
22,0035,005,"ทรงรับภิกษาของข้าพระองค์ พระเจ้าข้า """
22,0035,006,พระศาสดา. ต้องการภิกษุเท่าไร ?
22,0035,007,บัณฑิต. ก็บริวารของพระองค์ มีเท่าไร ? พระเจ้าข้า.
22,0035,008,พระศาสดา. มีภิกษุ ๒ หมื่นรูป.
22,0035,009,บัณฑิต. พระเจ้าข้า พรุ่งนี้ ขอพระองค์กับภิกษุทั้งหมด จง
22,0035,010,ทรงรับภิกษาของข้าพระองค์.
22,0035,011,พระศาสดาทรงรับนิมนต์แล้ว. เขาเข้าไปบ้านแล้ว เดินบอก
22,0035,012,"บุญว่า "" แม่และพ่อทั้งหลาย พรุ่งนี้ ข้าพเจ้านิมนต์ภิกษุสงฆ์มีพระ"
22,0035,013,"พุทธเจ้าเป็นประมุขไว้ (เพื่อรับภิกษา), ท่านทั้งหลายจงถวายแก่"
22,0035,014,"ภิกษุเท่าจำนวนที่สามารถ (ถวายได้). "" เมื่อชนทั้งหลายกำหนด"
22,0035,015,"กำลังของตน ๆ แล้วกล่าวว่า "" พวกเรา จักถวาย ๑๐ รูป, พวก"
22,0035,016,"เราจักถวาย ๒๐ รูป, พวกเรา ๑๐๐ รูป, พวกเรา ๕๐๐ รูป "" ดังนี้"
22,0035,017,แล้ว จึงจดคำของคนทั้งหมดลงไว้ในบัญชีตั้งแต่ต้นมา.
22,0035,018,[ ชายเข็ญใจยินดีรับเลี้ยงภิกษุ ]
22,0035,019,"ก็ในสมัยนั้น ในกรุงมีชายคนหนึ่งปรากฏชื่อว่า "" มหา-"
22,0035,020,"ทุคคตะ "" เพราะความเป็นผู้ยากจนยิ่งนัก. ชายบัณฑิตเห็นชาย"
22,0035,021,"เข็ญใจแม้นั้นมาเฉพาะหน้า จึงบอกว่า "" เพื่อนมหาทุคคตะ ข้าพเจ้า"