| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 22,0006,001,พระผู้มีพระภาคทรงประสงค์ ในบทว่า <B>วชฺชทสฺสนํ</B> นี้. คนเข็ญใจถูก | |
| 22,0006,002,"ผู้อื่นคุกคามก็ดี ตีก็ดี ชี้ขุมทรัพย์ให้ว่า "" แกจงถือเอาทรัพย์นี้ "" ย่อม" | |
| 22,0006,003,"ไม่ทำความโกรธ, มีแต่ปราโมทย์อย่างเดียว ฉันใด; เมื่อบุคคลเห็น" | |
| 22,0006,004,ปานดังนั้น เห็นมารยาทมิบังควรก็ดี ความพลาดพลั้งก็ดี แล้วบอก | |
| 22,0006,005,"อยู่, ผู้รบบอกไม่ควรทำความโกรธ ควรเป็นผู้ยินดีอย่างเดียว ฉันนั้น." | |
| 22,0006,006,"ควรปรารถนาทีเดียวว่า "" ท่านเจ้าข้า กรรมอันใหญ่ อันใต้เท้าผู้ตั้ง" | |
| 22,0006,007,อยู่ในฐานเป็นอาจารย์ เป็นอุปัชฌาย์ ของกระผมแล้ว สั่งสอนอยู่ | |
| 22,0006,008,"กระทำแล้ว, แม้ต่อไป ใต้เท้าพึงโอวาทกระผม "" ดังนี้." | |
| 22,0006,009,บทว่า <B>นิคฺคยฺหวาทึ</B> ความว่า ก็อาจารย์บางท่านเห็นมารยาท | |
| 22,0006,010,อันมิบังควรก็ดี ความพลั้งพลาดก็ดี ของพวกศิษย์มีสัทธิวิหาริกเป็น | |
| 22,0006,011,"อาทิแล้ว ไม่อาจเพื่อจะพูด ด้วยเกรงว่า "" ศิษย์ผู้นี้อุปัฏฐากเราอยู่" | |
| 22,0006,012,ด้วยกิจวัตรมีให้น้ำบ้วนปากเป็นต้น แก่เรา โดยเคารพ; ถ้าเราจักว่า | |
| 22,0006,013,"เธอไซร้, เธอจักไม่อุปัฏฐากเรา, ความเสื่อมจักมีแก่เรา ด้วยอาการ" | |
| 22,0006,014,"อย่างนี้ "" ดังนี้ ย่อมหาชื่อว่าเป็นผู้กล่าวนิคคหะไม่, เธอผู้นั้น ชื่อว่า" | |
| 22,0006,015,เรี่ยรายหยากเยื่อลงในศาสนานี้. ส่วนอาจารย์ใด เมื่อเห็นโทษปานนั้น | |
| 22,0006,016,แล้ว คุกคาม ประณาม ลงทัณฑกรรม ไล่ออกจากวิหาร ตาม | |
| 22,0006,017,สมควรแก่โทษ ให้ศึกษาอยู่. อาจารย์นี้ ชื่อว่าผู้กล่าวนิคคหะ; | |
| 22,0006,018,แม้เหมือนอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้า. สมจริงอย่างนั้น พระผู้มีพระ- | |
| 22,0006,019,"ภาคตรัสคำนี้ไว้ว่า "" ดูก่อนอานนท์ เราจักกล่าวข่ม ๆ, ดูก่อน" | |
| 22,0006,020,"อานนท์ เราจักกล่าวยกย่อง ๆ, ผู้ใดเป็นสาระ, ผู้นั้นจักดำรงอยู่ได้. """ | |
| 22,0006,021,บทว่า <B>เมธาวึ</B> คือ ผู้ประกอบด้วยปัญญามีโอชะเกิดแต่ธรรม. | |