| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0032,001,"ได้สวรรคตในที่นั้นนั่นเอง ในเวลากลางคืน. เมื่อราตรีสว่างแล้ว," | |
| 21,0032,002,"ประชาชนได้ยินเสียงหญิงคนนั้นคร่ำครวญอยู่ว่า ""ข้าแต่สมมติเทพ" | |
| 21,0032,003,"ผู้จอมแห่งชาวโกศล พระองค์ไม่มีที่พึ่งแล้ว"" จึงกราบทูลแด่พระราชา." | |
| 21,0032,004,ท้าวเธอ ทรงรับสั่งให้ทำเสรีรกิจของพระเจ้าลุง ด้วยสักการะใหญ่. | |
| 21,0032,005,[พระเจ้าวิฑูฑภะเสด็จไปพบพระศาสดา] | |
| 21,0032,006,แม้พระเจ้าวิฑูฑภะ ได้ราชสมบัติแล้ว ทรงระลึกถึงเวรนั้น | |
| 21,0032,007,"ทรงดำริว่า ""เราจักยังเจ้าศากยะแม้ทั้งหมดให้ตาย"" ดังนี้แล้ว จึง" | |
| 21,0032,008,เสด็จออกไปด้วยเสนาใหญ่. | |
| 21,0032,009,ในวันนั้น พระศาสดาทรงตรวจดูโลกในเวลาใกล้รุ่ง ทรงเห็น | |
| 21,0032,010,"ความพินาศแห่งหมู่ญาติแล้ว ทรงดำริว่า ""เราควรกระทำญาติ-" | |
| 21,0032,011,"สังคหะ"" ในเวลาเช้า เสด็จเที่ยวไปเพื่อบิณฑบาต เสด็จกลับจาก" | |
| 21,0032,012,บิณฑบาตแล้ว ทรงสำเร็จสีหไสยาในพระคันธกุฎี ในเวลาเย็น | |
| 21,0032,013,เสด็จไปทางอากาศ ประทับนั่งที่โคนไม้ มีเงาปรุโปร่ง ใกล้เมือง | |
| 21,0032,014,กบิลพัสดุ์. | |
| 21,0032,015,แต่นั้นไป มีต้นไทรเงาสนิทต้นใหญ่ต้นหนึ่งอยู่ในรัชสีมาของ | |
| 21,0032,016,พระเจ้าวิฑูฑภะ. พระเจ้าวิฑูฑภะทอดพระเนตรเห็นพระศาสดา จึง | |
| 21,0032,017,"เสด็จเข้าไปเฝ้า ถวายบังคมแล้ว กราบทูลว่า ""ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ" | |
| 21,0032,018,เพราะเหตุไร พระองค์จึงประทับนั่งแล้วที่โคนไม้เงาปรุโปร่งนี้ ใน | |
| 21,0032,019,"เวลาร้อนเห็นปานนี้, ขอพระองค์โปรดประทับนั่งที่โคนไทร มีเงาอัน" | |
| 21,0032,020,"สนิทนั่นเถิด พระเจ้าข้า"" เมื่อพระศาสดาตรัสตอบว่า ""ช่างเถิด" | |
| 21,0032,021,"มหาบพิตร, ชื่อว่าเงาของหมู่พระญาติเป็นของเย็น,"" จึงทรงดำริว่า" | |