|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
21,0026,001,"เมื่อไม่กลับแต่นั้น จักได้ยินเสียงราวกับสายอสนีบาตข้างหน้า, พึง "
|
|
21,0026,002,เสด็จกลับจากที่นั้น ; เมื่อไม่กลับแต่นั้น จักเห็นช่องในแอกรถของ
|
|
21,0026,003,"พวกท่าน, พึงกลับแต่ที่นั้นทีเดียว, อย่า (ได้) เสด็จไปข้างหน้า"
|
|
21,0026,004,"(เป็นอันขาด)."""
|
|
21,0026,005,เจ้าลิจฉวีเหล่านั้น ไม่เสด็จกลับตามคำของเจ้ามหาลิ พากัน
|
|
21,0026,006,"ติดตามพันธุละเรื่อยไป. นางมัลลิกาเห็นแล้ว (จึง) กล่าวว่า ""นาย"
|
|
21,0026,007,"รถทั้งหลายย่อมปรากฏ."""
|
|
21,0026,008,"พันธุละกล่าวว่า ""ถ้ากระนั้น ในเวลารถปรากฏเป็นคันเดียวกัน"
|
|
21,0026,009,"ทีเดียว เจ้าพึงบอก."""
|
|
21,0026,010,ในกาลเมื่อรถทั้งหมดปรากฏดุจเป็นคันเดียวกัน นางจึงบอกว่า
|
|
21,0026,011,"""นาย งอนรถปรากฏเป็นคันเดียวกันทีเดียว."""
|
|
21,0026,012,"พันธุละกล่าวว่า ""ถ้ากระนั้น เจ้าจงจับเชือกเหล่านี้"" แล้ว"
|
|
21,0026,013,ให้เชือกแก่นาง ยืนตรงอยู่บนรถ โก่งธนูขึ้น.
|
|
21,0026,014,ล้อรถจมลงไปสู่แผ่นดินถึงดุม. เจ้าลิจฉวีทรงเห็นที่นั้นแล้ว
|
|
21,0026,015,(ก็) ยังไม่เสด็จกลับ. เจ้าพันธุละนอกนี้ ไปได้หน่อยหนึ่ง ก็ดีดสาย
|
|
21,0026,016,(ธนู). เสียงสายธนูนั้น ได้เป็นประหนึ่งอสนีบาต. เจ้าลิจฉวี
|
|
21,0026,017,"เหล่านั้น (ก็) ยังไม่เสด็จกลับแม้จากที่นั้น, ยัง (ขืน) เสด็จติดตาม"
|
|
21,0026,018,ไปอยู่นั่นแล.
|
|
21,0026,019,[อำนาจลูกศรของพันธุละ]
|
|
21,0026,020,พันธุละยืนอยู่บนรถนั่นแล ยินลูกศรไปลูกหนึ่ง. ลูกศรนั้น ทำ
|
|
21,0026,021,งอนรถ ๕๐๐ คันให้เป็นช่องแล้ว แทงทะลุพระราชา ๕๐๐ ในที่ผูก
|
|
|