| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0010,001,พระองค์จงทรงรับภิกษาของพระองค์ พร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป เป็น | |
| 21,0010,002,"นิตย์เถิด."" " | |
| 21,0010,003,พระศาสดา. มหาบพิตร ธรรมดาพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อม | |
| 21,0010,004,"ไม่รับภิกษาประจำในที่แห่งเดียว, ประชาชนเป็นจำนวนมาก ย่อม" | |
| 21,0010,005,หวังเฉพาะการมาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย. | |
| 21,0010,006,พระราชา. ถ้ากระนั้น ขอพระองค์ โปรดส่งภิกษุรูปหนึ่งไป | |
| 21,0010,007,ประจำเถิด. | |
| 21,0010,008,พระศาสดาได้ทรงทำให้เป็นภาระของพระอานนทเถระ. | |
| 21,0010,009,[พระราชาทรงลืมจัดการเลี้ยงภิกษุถึง ๓ วัน] | |
| 21,0010,010,"พระราชาไม่ทรงจัด (เจ้าหน้าที่) ไว้ว่า ""เมื่อภิกษุสงฆ์มาแล้ว" | |
| 21,0010,011,"ชื่อว่าชนเหล่านี้ รับบาตรแล้ว จงอังคาส"" ทรงอังคาสด้วย" | |
| 21,0010,012,พระองค์เองเท่านั้นตลอด ๗ วัน ในวันที่ ๘ ทรงลืมไป จึงได้ทรง | |
| 21,0010,013,กระทำให้เนิ่นช้าแล้ว. | |
| 21,0010,014,ก็ธรรมดาในราชตระกูล ชนทั้งหลาย อันพระราชามิได้ทรงสั่ง | |
| 21,0010,015,แล้ว ย่อมไม่ได้เพื่อปูอาสนะทั้งหลาย นิมนต์พวกภิกษุให้นั่งแล้ว | |
| 21,0010,016,"อังคาส. พวกภิกษุ (ก็) คิดกันว่า ""เราไม่อาจเพื่อยับยั้งอยู่ใน" | |
| 21,0010,017,"ที่นี้ได้"" พากันหลีกไปเสียหลายรูป. แม้ในวันที่ ๒ พระราชา (ก็)" | |
| 21,0010,018,ทรงลืมแล้ว. แม้ในวันที่ ๒ ภิกษุเป็นอันมาก (ก็) พากันหลีกไป. | |
| 21,0010,019,ถึงในวันที่ ๓ พระราชาก็ทรงลืม ในกาลนั้น เว้นพระอานนทเถระองค์ | |
| 21,0010,020,เดียวเท่านั้น พวกภิกษุที่เหลือ พากันหลีกไป (หมด). | |