|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
21,0003,001,เพราะความเป็นธรรมอันเรากล่าวแล้วตามความเป็นจริง เหมือนนาย
|
|
21,0003,002,มาลการผู้ฉลาดเลือกดอกไม้อยู่ฉะนั้น.
|
|
21,0003,003,บทว่า <B>เสโข</B> เป็นต้น ความว่า พระอริยบุคคล ๗ จำพวก
|
|
21,0003,004,ตั้งต้นแต่ท่านผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติมรรค จนถึงท่านผู้ตั้งอยู่ในอรหัต-
|
|
21,0003,005,มรรค ชื่อว่าพระเสขะ เพราะยังศึกษาสิกขา ๓ เหล่านี้ คือ อธิสีล-
|
|
21,0003,006,สิกขา อธิจิตตสิกขา อธิปัญญาสิกขา คร่าออกอยู่ซึ่งฉันทราคะ<SUP>๑</SUP>จาก
|
|
21,0003,007,อัตภาพนั้น ด้วยอรหัตมรรค ชื่อว่าจักรู้ชัด คือจักทราบชัด ได้แก่
|
|
21,0003,008,แทงตลอด ทำให้แจ้ง ซึ่งแผ่นดินนี้ กล่าวคืออัตภาพ.
|
|
21,0003,009,บทว่า <B>ยมโลกญฺจ</B> เป็นต้น ความว่า พระเสขะนั้นนั่นแหละ
|
|
21,0003,010,จักรู้ชัด คือจักทราบชัด ได้แก่ แทนตลอด ทำให้แจ้ง ซึ่งยมโลก
|
|
21,0003,011,มีประการอันกล่าวแล้วอย่างนั้น และมนุสสโลกนี้ กับทั้งเทวโลก
|
|
21,0003,012,ทั้งหลาย ชื่อว่าพร้อมทั้งเทวโลก. พระผู้ยังต้องศึกษา ๗ จำพวกนั้น
|
|
21,0003,013,แหละ ชื่อว่าเสขะ. อธิบายว่า นายมาลาการผู้ฉลาด เข้าไปสู่สวน
|
|
21,0003,014,ดอกไม้แล้ว เว้นดอกไม้ที่อ่อนและตูม ที่สัตว์เจาะ ที่เหี่ยว และที่
|
|
21,0003,015,เกิดเป็นปมเสียแล้ว เลือกเอาเฉพาะแต่ดอกไม้ที่งาม ที่เกิดดีแล้ว
|
|
21,0003,016,ชื่อฉันใด พระเสขะ จักเลือก คือคัด ได้แก่พิจารณาเห็น แทง
|
|
21,0003,017,ตลอด ทำให้แจ้ง แม้ซึ่งบทแห่งโพธิปักขิยธรรมนี้ ที่เรากล่าวดีแล้ว
|
|
21,0003,018,คือแสดงดีแล้ว ฉันนั้นนั่นแล.
|
|
21,0003,019,พระศาสดาทรงเฉลยปัญหาทีเดียว. ในเวลาจบเทศนา ภิกษุ
|
|
21,0003,020,"๕๐๐ รูป บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้งหลายแล้ว, เทศนา"
|
|
21,0003,021,ได้มีประโยชน์แม้แก่บริษัทผู้ประชุมกัน ดังนี้แล.
|
|
21,0003,022,เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูปผู้ขวนขวายในปฐวีกถา จบ.
|
|
21,0003,023,
|
|
21,0003,024,๑. ฉันทราคะ แปลว่า ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจ.
|
|
|