| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 20,0020,001,ไว้ในระหว่างเท้าทั้ง ๔. แม่โคตั้งหลายร้อย ต่างก็พากันเบียดเสียด | |
| 20,0020,002,"ข้างทั้ง ๒ ของโคอุสภะออกไป. ถึงนายโคบาล ก็คิดว่า ""เจ้าโค" | |
| 20,0020,003,"อุสภะตัวนี้ เมื่อก่อน ออกทีหลังโคทุกตัว, แต่วันนี้ ออกไปก่อนโค" | |
| 20,0020,004,"ทั้งหมด แล้วยืนนิ่งอยู่ที่ประตูคอกเทียว, นั่นจะมีเหตุอันใดหนอ ?""" | |
| 20,0020,005,จึงเดินไป แลเห็นเด็กนอนอยู่ภายใต้ท้องโคนั้น หวนกลับได้ความ | |
| 20,0020,006,"รักเสมือนบุตร จึงนำไปสู่เรือน ด้วยคิดว่า ""เราได้ลูกชายแล้ว.""" | |
| 20,0020,007,นางกาลี ไปแล้ว ถูกเศรษฐีถาม จึงเล่าเรื่องนั้น อันเศรษฐีกล่าว | |
| 20,0020,008,"ว่า ""เจ้าจงไป จงให้ทรัพย์เขา ๑ พันแล้ว นำมันกลับมาอีก"" ดังนี้" | |
| 20,0020,009,แล้ว ให้ทรัพย์ ๑ พันแล้ว ได้นำกลับมาให้อีก. | |
| 20,0020,010,[นางกาลีนำโฆสกไปให้เกวียนทับ] | |
| 20,0020,011,"ครั้งนั้น เศรษฐีกล่าวกับนางกาลีว่า ""แม่กาลี ในเมืองนี้" | |
| 20,0020,012,"มีพวกเกวียน ๕๐๐ เล่ม ลุกขึ้นแต่เช้ามืด ย่อมไปค้าขาย, เจ้าจง" | |
| 20,0020,013,เอาเด็กนี้ไปให้นอนไว้ที่ทางเกวียน (ทางล้อ) พวกโคจักเหยียบมัน | |
| 20,0020,014,"หรือล้อเกวียนจักตัด (ตัวมัน) พอรู้เรื่องของมันแล้ว จึงกลับมา.""" | |
| 20,0020,015,นางกาลีนั้น นำเด็กไปแล้ว ให้นอนอยู่ที่ทางเกวียน. ในกาลนั้น | |
| 20,0020,016,หัวหน้าเกวียน ได้ไปข้างหน้า. ครั้งนั้น พวกโคของเขา ถึงที่นั้น | |
| 20,0020,017,แล้ว ต่างพากันสลัดแอกเสีย. แม้จะถูกหัวหน้ายกขึ้นแล้วขับไปตั้ง | |
| 20,0020,018,หลายครั้ง ก็ไม่เดินไปข้างหน้า. เมื่อหัวหน้านั้น พยายามอยู่กับโค | |
| 20,0020,019,ทั้ง ๒ นั้นอย่างนี้เทียว อรุณขึ้นแล้ว (ก็พอสว่าง). เขาจึงคิดว่า | |
| 20,0020,020,"""โคทั้ง ๒ พากันทำเหตุนี้ เพราะอะไร ?"" จึงตรวจตราดูทาง" | |
| 20,0020,021,"เห็นทารกแล้ว ก็คิดว่า ""กรรมของเราหนักหนอ"" มีความยินดีว่า" | |