|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
20,0018,001,"ให้นางทาสีเอาไปทิ้งด้วยคำว่า ""เจ้าจงเอาทารกนี้ใส่กระด้งแล้วเอา"
|
|
20,0018,002,"ไปทิ้งที่กองหยากเยื่อ."" แท้จริง หญิงงามเมืองทั้งหลาย ย่อมเลี้ยง "
|
|
20,0018,003,ลูกหญิง ไม่เลี้ยงลูกชาย; เพราะเชื้อสายของพวกหล่อนจะสืบไปได้
|
|
20,0018,004,ก็ด้วยลูกหญิง. กาบ้าง สุนัขบ้าง ต่างพากันจับกลุ่มแวดล้อมเด็กไว้.
|
|
20,0018,005,ด้วยผลแห่งการเห่า อันเกิดแต่ความรักในพระปัจเจกพุทธเจ้า สัตว์
|
|
20,0018,006,ตัวหนึ่งก็ไม่อาจเข้าใกล้ได้. ในขณะนั้น คนผู้หนึ่ง ออกไปนอกบ้าน
|
|
20,0018,007,"เห็นการจับกลุ่มของกาและสุนัขนั้น คิดว่า ""นี่มันเหตุอะไรกันหนอ ?"""
|
|
20,0018,008,จึงเดินไปที่นั้น เห็นทารก หวนได้ความรักเหมือนดังลูกจึงนำไปสู่เรือน
|
|
20,0018,009,"ด้วยดีใจว่า ""เราได้ลูกชายแล้ว."""
|
|
20,0018,010,[นางกาลีนำโฆสกทารกไปให้โคเหยียบ]
|
|
20,0018,011,ในกาลครั้งนั้น เศรษฐีชาวเมืองโกสัมพี ไปสู่ราชตระกูล พบ
|
|
20,0018,012,"ปุโรหิตเดินมาแต่พระราชวัง จึงถามว่า ""ท่านอาจารย์ วันนี้"
|
|
20,0018,013,ท่านได้ตรวจตราดูความประกอบของดาวนักษัตร<SUP>๑</SUP> อันเป็นเหตุเคราะห์ดี
|
|
20,0018,014,"เคราะห์ร้ายแล้วหรือ ?"""
|
|
20,0018,015,ปุโรหิต. จ้ะ ท่านมหาเศรษฐี. กิจอะไรอื่นของพวกเราไม่มี.
|
|
20,0018,016,เศรษฐี. อะไรจะมีแก่ชนบทหรือ ? ท่านอาจารย์.
|
|
20,0018,017,"ปุโรหิต. อย่างอื่นไม่มี, แต่เด็กที่เกิดในวันนี้ จักได้เป็นเศรษฐี"
|
|
20,0018,018,ผู้ประเสริฐในเมืองนี้.
|
|
20,0018,019,"ครั้งนั้น ภรรยาของเศรษฐีมีครรภ์แก่, เพราะฉะนั้น เศรษฐี"
|
|
20,0018,020,นั้น จึงส่งคนใช้ไปสู่เรือนโดยเร็วด้วยคำว่า 'จงไป จงทราบภรรยา
|
|
20,0018,021,
|
|
20,0018,022,๑. ติถิกรณนกฺขตฺตโค ความประกอบแห่งนักษัตรอันเป็นเครื่องกระทำซึ่งติถี.
|
|
|